Postmarks (1)

Some time ago I told you about the treasure chest my Mother gave me. It was full of letters and picture postcards of my Mother's pre war movie star collection. All letters etc. have been mailed during the 30s and 40s of last century. Making an inventory list is now well underway and, as far as the number of  documents is concerned, I am now close to the 400 mark! The total will probably be somewhere near the 450 pieces. And then starts the task of reading them all. And remember, people did not yet use typewriters for their private correspondence. So there is a lot of deciphering to do!
While making this inventory I noticed a variety of postmarks. I don't mean the ordinary ones but those with a message. Usually these messages served a government or post office sponsored purpose. In Dutch these postmarks are called flag marks (vlagstempels). Many of these marks are indicative for the era they have been used in. For that reason I think it may be interesting to show a number of them.

July 28, 1933: Gebruikt bij voorkeur Nederlandsch fabrikaat

 "Preferably use Dutch manufacture" was the phrase to stimulate people to buy Dutch made materials. In the thirties economic growth was minimal. There was a high rate of unemployment and obviously the government was interested to keep as many people employed as possible. So rather than spending money on imported goods, the government promoted "domestic consumption". Today the EC would call this protectionism...

July 29, 1933: zij Nederland Uw Vacantieland

"Let The Netherlands be your holiday country" is another government effort to convince people to spend their money domestically rather than abroad.

April 3, 1934: Tuberculosebestrijding Emmabloemcollecte in April

"Combat tuberculosis Emma flower collection in April" was one of the slogans used to stimulate the population to donate money to the Emma foundation, a charity organization. Emma (1858-1934) was the Queen Mother of Queen Wilhelmina of The Netherlands. To give you an impression of the amount collected, in 1939 the proceeds amounted to 131.670 Dutch guilders.  That's over  € 1,1 million today. Considering this amount you have to take into account that economic circumstances were poor and the number of inhabitants  was some 8,000,000 people less than today (= 16,700,000). An average laborer earned approx 20 guilders/week.

July 26, 1935: Cultureele en sociale zorg Koopt zomerzegels

 "Cultural and social care Buy summer stamps" is a motto to remind people to buy these stamps. Traditionally the the proceeds benefited the less fortunate.

August 30, 1939: Postzegels rechts-boven in den hoek! Vlugger verzending

"Stamps in the upper right hand corner! Faster shipping", a slogan meant to benefit the Post Office, I think. I am assuming they already used some kind of a stamping machine to cancel stamps. With the stamp elsewhere on the envelope, the stamp would remain valid...
This very envelope was used by my Dad on the first day of mobilization in The Netherlands. And since soldiers did not need to use stamps, he wrote the word "military" instead. But the Post Office people obviously did not know about this facility and charged my mother with  10 cents additional surcharge... 

September 4, 1939: Verzend per luchtpost

"Send by airmail" was used to promote the more expensive mail services offered by airlines, in particular KLM Royal Dutch Airlines.  Especially flights to the former Dutch Indies and to the Dutch Antilles depended very much on mail revenues. And, compared to surface transportation taking weeks, it was a much better service.

To be continued

Verzamelen

Mijn postzegelalbum

Een tijdje terug hoorde ik op Radio 1 een interview met een postzegelverzamelaar. Een wát?? Ja echt, ze bestaan nog, postzegelverza-melaars. Ik kreeg spontaan allerlei visioenen van een beetje morsige mannetjes met snorren en sigaren, die vroeger in Den Haag de postzegel-markt bevolkten. Kan me nog vaag herinneren dat ik daar ook wel es naar toe ging, ik weet alleen niet meer waar dat was. Er staat me wel iets van bij dat het ergens in de buurt van de Grote Kerk was aan het eind van de Schoolstraat. Maar misschien heb ik het helemaal verkeerd. Kan ook in de buurt van het paleis Noordeinde geweest zijn.

Uit bovenstaande moge duidelijk zijn dat ik als jochie ook postzegels spaarde. Dat was heel normaal, alle jongens in de klas spaarden wel wat, maar postzegels en sigarenbandjes voerden de boventoon. In die tijd moet ik ook mijn postzegelalbum gekregen hebben. Die had je geloof ik in soorten en maten maar ik had een Importa Holland Album. Dat was een losbladig album voor zegels van Nederland, Overzeese Rijksdelen, Indonesië en West-Irian. Op verjaardagen kreeg ik dan bladen voor dat album. En dan stapte je de wondere wereld in van het postfrisse en de dubbele roltanding. Al die zegels plakte ik gewoon in dat album, soms met lijm, soms door het gom te likken of met speciale postzegelplakkertjes. Achteraf bleek dat dat natuurlijk vloeken in de kerk was. Als ze al een bepaalde waarde hadden, dan was die dan tot nul gereduceerd. Want eigenlijk moet je die zegels in z.g. insteekalbums bewaren, da’s veel beter. Die had ik wel maar daar deed je alleen je dubbele in.

Kinderzegels 1950

Afijn, ik vond postzegels gewoon mooie plaatjes. Nederland in casu de PTT had daar ook een goede naam in. Dat kwam voornamelijk door de vorm-gevers die bij dat (overheids!)bedrijf werkten. Die ontwierpen niet alleen postzegels maar de hele huisstijl, de telefooncellen, de brievenbussen, noem maar op. Ook schakelden ze beroemdheden in als prof. Wim Crouwel die o.a. vele postzegels heeft ontworpen.

Soms vraag ik me wel eens af of verzamelen vandaag-de-dag nog wel gedaan wordt. Ik zie het weinig om me heen terwijl het toch ook wel een prettige ziekte is. Postzegels verzamelen doe ik allang niet meer maar een verzameling weggooien, dat kan ik echt niet. Dus het album heb ik nog steeds maar ook mijn verzameling Havanks en niet te vergeten de tientallen borrelglaasjes, de glasbibliotheek en het Leerdamglas zelf.

Ter gelegenheid van het 40-jarig 
bestaan van de KLM

Maar verzamelen kan ook uit de hand lopen. Ik herinner me een collega bij de KLM in Den Haag die helemaal bezeten was van de HTM, het Haagse openbaar-vervoerbedrijf dat nu op het punt staat geprivatiseerd te worden. Hij verzamelde daar alles van maar was ook lid van een verzamelaarsclub. Eén van de leden van die club had een afgezaagd voorbalkon van de beroemde blauwe tram in z’n achtertuin staan. Daar ontving hij dan zijn vrienden. De voorzitter van die club, een heer O., maakte het nog bonter door een verzameling lantaarn-palen aan te leggen.

Maar ja, bestond de mensheid niet ooit uit jagers en verzamelaars? Dan is het wel duidelijk waar mijn wortels liggen. Ik heb nooit gedacht dat ik genealogisch gezien ooit nog es zo ver zou kunnen teruggaan om mijn roots te vinden. Jammer dat ze toen nog geen burgerlijke stand hadden…