 |
| Een zeer klein deel van het Tapisserie de Bayeux |
De plannen om naar Bayonne te gaan hebben we maar in de ijskast gestopt omdat het gisteren een dag met zeer aangename wandeltemperaturen was. En dat hebben we dan ook gedaan, wandelen langs het strand. Veel opmerkelijks hebben we daarbij niet meegemaakt of het moest zijn dat er iemand op het strand onwel werd. Daar komen dan eerst twee
pompiers op af, rennend met een soort
life pack op de rug. Vervolgens nog een hulpwagen van diezelfde
pompiers met nog vier man er in, En dan nog twee gendarmes. De
pompiers (brandweer) hebben in Frankrijk een eerste-hulp-functie die wij van dichtbij hebben meegemaakt toen mijn moeder een jaar of tien geleden in Bayeux in het museum met het beroemde wandtapijt, van de trap viel. Gelukkig gebeurde dat nadat we het meterslange
tapisserie al gezien hadden. Dat vond mijn moeder althans.
Voor het overige hebben we gisteren van een aangename lunch genoten met uitzicht over de Golf van Biscaye.
 |
Uitzicht over de Golf van Biscaye, als je
rechtdoor zwemt kom je uit in Manhattan |
Vandaag is het wederom marktdag en tegen de 30 graden. We doen het dus kalm aan. Tijd om iets te vertellen over de financiering van deze reis. Omdat we beiden de koffie zonder suiker drinken, nemen we die zoetigheid altijd dankbaar in ontvangst en mee. Volgens Jeanne heet dat winst. Want, zo is de redenatie, dan hoeven we thuis voor een goed deel van het jaar geen suiker meer te kopen. En ik moet toegeven, het wordt langzamerhand een indrukwekkende hoeveelheid, oordeel zelf. En dan zijn we nog niet eens halverwege. Ondanks die winst houden we merkwaardig genoeg nooit pecunia over maar daar zit mijn betere wederhelft niet mee.
 |
| Winst |
Na wederom een prettig diner in l'Arroseur, ditmaal besproeid met een calvados, lopen we door het met voornamelijk Spaanse gezinnen bevolkte centrum van Vieux-Boucau. Jeanne is maar met moeite te weerhouden om in de draaimolen plaats te nemen.
 |
| Jeanne op weg naar de draaimolen |
Ook zonder draaimolen zijn we al voldoende draaierig en tollen zo ons bed in in het onvolprezen Hotel de la Cote d'Argent. A demain.
