Saint Valéry-en-Caux - De Panne

Na in Saint Valéry nog van een echt Frans ontbijtje (1 stukje stokbrood, 1 croissant, boter, jam en een sloot zwarte koffie; het stokbrood dient in de koffie gesopt te worden) genoten te hebben en nog een foto van het rijzend water in de haven te hebben geschoten, gaan we op pad naar De Panne. Onderweg, zelfs bij de ferry, is het rustig.
In De Panne kunnen we met vreugde constateren dat de kusttram naar Knokke nog steeds rijdt. Dat zou men in Nederland ook moeten doen, zo'n tram laten rijden van de Hoek naar Den Helder.

De kusttram gezien vanuit onze kamer

 Maar niet alles in De Panne is goed. De boulevard wordt verziekt door torenhoge appartementsgebouwen. En fraai kan ik ze ook niet vinden. Eigenlijk geldt dit voor de hele Belgische kust. Jammer.

Dan oogt de Zeelaan een stuk gezelliger.

Morgen de laatste etappe naar Castricum via de Liefkenshoektunnel. Dan zit het er weer op.

Saint Valéry-en-Caux - De Panne - Castricum

De boulevard van De Panne 's avonds om 8 uur
Waar staat het kanon?

Hoewel we al bijna een week thuis zijn, moet dit vakantierelaas natuurlijk wel afgemaakt worden. De reis naar De Panne (of La Panne zoals de Fransen zeggen) is voornamelijk over autoroutes gegaan. Dat is niet de gewoonte maar met de stal in zicht... Bovendien was ook het weer er niet naar om eens gezellig allerlei pitoreske kustplaatsjes in Picardië te bezoeken. Zelfs De Panne maakte een verlaten indruk en nog niet klaar voor het seizoen.

Op de 17e door naar huis. Onze voorkeur gaat altijd uit naar de route via de Liefkenshoektunnel bij Antwerpen. Het alternatief is de Kennedytunnel met vaak files op de rondweg van Antwerpen. Nou hebben we de afslag naar de Liefkenshoektunnel op de A11 al eerder gemist, die route staat heel omfloerst aangegeven, dus daarom ook maar een nieuwe kaart van België aangeschaft. Daarnaast de routing van de TomTom via Zelzate gezet en zowaar, dit jaar ging alles zoals gepland en mochten we de € 6,00 tol voor de tunnels (ook de Tijsmanstunnel hoort tot dat traject) betalen. En dan is het slechts een kwestie van tijd voordat het einde van de vakantie daar is, deze keer voor het eerst een paar dagen meer dan de gebruikelijke 3 weken. 

Ik kan vast onthullen dat we in totaal 4.068 km hebben afgelegd, de overige cijfermatige wetenswaardigheden komen over een dag of wat in de samenvatting van deze vakantie te staan. Hier houdt het min of meer dagelijkse verslag dus op. Bedankt voor het lezen! 

De Panne - Castricum

Voor de Nederlandse tekst, zie na de Engelse tekst.
Nothing much worth mentioning happened during the last stretch of our home bound trip. We had a very nice breakfast and from our room I made this picture of the coast line tram. If ever you want to get a good impression of the Belgian coast I can recommend this tram. It runs from De Panne (on the French border) all  the way to Knokke (on the Dutch border). Although we visited practically all of the sea side resorts there, we never traveled by tram but it certainly is a very relaxed way to do it.
Our route brought us to Gent and Zelzate. Going via Antwerp is no longer necessary. The better option is to take the Liefkenshoek tunnel. For a mere € 6.00 you save a lot of time and also the hassle of going through the Kennedy tunnel on the far side of Antwerp. The traffic situation in both Belgium and Holland allowed us to be back home by 1 pm. And that was the end of a very nice three week holiday.
Like I did last year I'll make a summary of this holiday as well. The previous one is in Dutch but the 2013 version will be available in English as well.

Nederlandse tekst
Van het laatste deel van onze thuisreis valt niet zo veel te vertellen. Vanuit onze kamer heb ik bijgaande foto gemaakt waarop de tram die van De Panne helemaal naar Knokke rijdt. Hoewel wij de meeste kustplaatsen wel met de auto bezocht hebben, lijkt het mij met deze tram ook wel erg ontspannen. Misschien toch nog maar eens doen.
De terugweg voert via Gent en Zelzate. Vervolgens via de Liefkenshoektunnel (€ 6,00) onder de Schelde door. Via die route laat je Antwerpen en de drukke Kennedytunnel rechts liggen en dat scheelt een hoop tijd en vaak ook files. Al met al was het verkeer deze keer geen probleem en om een uur of één arriveerden we weer in een warm Castricum.
Terugkijkend is het weer ons toch nog alleszins meegevallen, tijdens die drie weken. Zoals ik ook vorig jaar gedaan heb, zal ik ook dit jaar een samenvatting van deze vakantie maken. Jullie zien 'm wel verschijnen.

Le Mans - De Panne

Voor de Nederlandse tekst, zie na de Engelse tekst.
When we left Le Mans this morning it was raining cats and dogs. And that is an understatement. At a certain moment I thought the front window was hit by the footpath variety of gravel. But it was hail the size of pigeon eggs! After a short stop we continued our journey in the direction of Alencon and onwards. The weather remained bad for some time. Just ahead of us on the A28 a truck driver lost control and his trailer ended up on its side. It seemed he got out all right.
Around 3 pm we arrived in the Belgian coastal village of De Panne (or La Panne as the French call it). The weather conditions there were a lot better. We had a drink on a beach terrace and a fantastic meal in the downtown area. Our usual hotel seemed to be closed so we had to look for a new one. The one we found offered excellent service including a very nice breakfast for a competitive price.
Tomorrow we'll do the home bound leg.

Nederlandse tekst
In Le Mans werden we al vroeg wakker door een hevig onweer. Omdat het hotel al vanaf 7 uur ontbijt serveerde, hebben we dus maar van die gelegenheid gebruik gemaakt en zaten we om kwaart over acht al in de auto. Onderweg een hevige hagelbui met stenen ter grootte van de spreekwoordelijke duiveneieren. Ik moet nog even controleren of het autodak er zonder schade vanaf gekomen is. Voorbij Alencon, op de A28, was een chauffeur de macht over het stuur en zijn trailer verloren. Ondanks de door het ongeluk veroorzaakte grote ravage, konden we er zonder al te veel problemen langs.
's Middags om een uur of drie arriveerden we in De Panne. Het betere weer daar stelde ons in staat om op een terrasje op het strand van een consumptie te genieten. En daarna, in een achteraf restaurantje, van een prima diner. Daar waren we vorig jaar verzeild geraakt tijdens een enorme regenbui. En omdat we toen maar moeilijk weg konden komen, zijn we er blijven eten. Echt Belgisch lekker!
Onze "vaste" hotel was om wat duistere redenen gesloten. Daarom met succes een ander gezocht en gevonden. Daar gaan we volgend jaar zeker weer naar toe, mocht de reis ons ook dan weer via De Panne  voeren.
Morgen de laatste etappe naar huis.

Berck Plage-De Panne

Gisteren hebben we het geluk van de weergoden kennelijk maximaal benut want vandaag (15 juni) is het op. Althans, de zon schijnt niet meer, het is weer grijs (weer) en 17 gr. Ons doel ligt vandaag voor het eerst sinds lang niet meer in Frankrijk maar in België, en wel in De Panne. De Panne is een echte Belgische kustplaats, veel dagjestoerisme en restaurants waar je smakelijk kunt eten en vriendelijk geholpen wordt. Deze keer besloten we, gedwongen door een bui regen, maar in een brasserie het avondmaal te nuttigen. J. besloot het bij een voorafje te houden en werd vergast op bijzonder riante hoeveelheid zalm op toast. Mijn cabilaud (kabeljauw) in bearnaisesaus was eveneens van hoge kwaliteit. En dat allemaal in een heel gewoon brasserietje...

De Panne is de laatste jaren zo’n beetje ons vaste laatste stop geworden op weg van Frankrijk naar huis. Ik probeer daar altijd nog de vlag van De Panne te pakken te krijgen maar een middenstander wist mij te melden dat die niet te koop is, “die moet je van de mast halen”. Dat gaat mij wat ver, daarom maar een plaatje er van. 

De vlaggen van Vlaanderen, België en De Panne

Op het strand van De Panne heb je nog van die mooie verkleedwagens staan van het type dat je begin 20^e eeuw ook nog in Scheveningen kon zien. Met een beetje fantasie zie je ‘m zo staan in een Haagse Schoolschilderij met zo'n dame gehuld in een pijamabadpak. 

Een mobiel kleedhokje op het strand van De Panne

Morgen door naar huis, naar de roerselen van alle dag en naar onze acht kleinkinderen. Deze keer proberen we wel via de Liefkenshoektunnel te rijden. Vorig jaar misten we een afslag op de A11 en verzeilden we in de Kennedytunneldrukte.

Wordt niet meer vervolgd want we zijn inmiddels weer thuis. Ondanks de soms duistere Belgische bewegwijzering, hebben we de Liefkenshoektunnel deze keer wel gevonden. Voor een euro meer dan een paar jaar geleden, mochten we er door. De verdere reis is wat je noemt uneventful verlopen zodat van dit vakantieblog alleen de samenvatting nog rest. En die volgt, in due course.

Met dank aan alle trouwe lezers!

Frankrijk (16)

2 juli De Panne-Castricum

De laatste kilometers naar huis, zo'n 350, met voortvarendheid afgelegd. Dat heeft niet aan de kwaliteit van de Belgische wegen gelegen, die is nog altijd even belabberd, regering of geen regering. Provisorisch gedichte gaten in de weg, ontbrekende wegmarkeringen en het enige bord dat de route via de Liefkenshoektunnel markeert, staat zo goed als op de afslag die je moet nemen om via die tunnel te kunnen rijden.

Om rond 13.00 uur kwam Castricum weer in zicht. Gewoonte getrouw rijden wij terug altijd via Rotterdam en Den Haag, ook al omdat wij veronderstelden dat dat de kortste weg zou zijn. Onze TomTom probeerde ons tot twee keer toe over Utrecht te leiden. En inderdaad, het apparaat heeft gelijk! Die route blijkt 13 km korter te zijn. Maar ja, wie daar op let is een kniesoor. Op bijna 4000 gereden kilometers scheelt dat een litertje euro95. Daar is over heen te springen.

Binnenkort volgt nog een samenvatting van deze vakantie, die wij beiden als zeer aangenaam hebben ervaren. Volgend jaar maar wel weer wat vroeger, dan heb je ook minder last van hotels die complet zijn.

Alle lezers dank voor hun aandacht en reacties.

Frankrijk (15)

1 juli Granville-De Panne

Wederom een dag die zonnig maar wat koeltjes begon (18gr.) maar in de middag een alleszins acceptabele temperatuur van 23gr. bereikte, hetgeen het verblijf in De Panne ten goede kwam. Onderweg geleerd dat Panne in het Frans een vrouwelijk woord is, men spreekt daar van La Panne. En om er nog maar eens een rolbevestigende opmerking tegen aan te gooien, dat begrijp ik wel…

’s Ochtends bij Leclerc in Granville nog wat cremant (ook rose) gebunkerd, anders zitten we met oud & nieuw zonder. De afstand naar De Panne bedraagt zo’n 500 km en daarvoor voornamelijk de autoroute benut. Elke keer valt weer op hoe rustig het op die Franse wegen is. Zolang ze maar niet van of naar Parijs lopen, valt het, zeker in deze tijd, nog wel mee. Het meest spectaculaire onderweg, was het aanzien van de Pont de Normandie, een indrukwekkend bouwwerk!

Jeanne had vandaag haar goede-daden-dag. Een speelgoedbeestje, dat tussen de spaken van een kinderwagenwiel vermorzeld dreigde te worden, werd voor de ogen van een verschrikte vader gered; een kind dat op een terras door een gebrek aan stoelen leek te moeten blijven staan, kreeg met kracht een van ‘’onze” stoelen in de knieholten geduwd en een niets vermoedend ventje kreeg een ronddwarrelende ballon in de handen gedrukt. Dankbaarheid alom jegens een blonde dame, dat spreekt!

Het aantal ‘te koop’ staande appartementen aan de boulevard van De Panne, begint, getuige de gele plakkaten op onderstaande foto, schrikbarende vormen aan te nemen. Ook daar crisis dus.

Vlak voordat wij met vakantie gingen, was de bekende kusttram Knokke-De Panne v.v. nog in het nieuws en zelfs op een Nederlands journaal. De tram was namelijk bovenop een hoogwerker van het eigen bedrijf geknald met een dode tot gevolg. Maar hij rijdt weer, de tram dan.

Tijdens deze vakantie hadden alle hotels wi-fi. Helaas hotel Artan in De Panne niet. Dus gaan we het met de dongel (wat een woord!) proberen. Ook een eerder met genoegen bezocht restaurant (Roger) bleek niet meer te zijn wat het ooit was. De garnalencocktail had onder de inflatie geleden en er was slechts een (1) soort nota bene Duitse wijn. Dus mochten we hier weer komen, dan maar niet hier L.

Tot slot nog een beetje genealogie. Ook in België is de letter ‘h’ een ondergeschoven kindje. Zeker de Franstaligen speken ‘m niet of nauwelijks uit. De letter heet niet voor niets de hache muet (stomme h). Als je dan de onderstaande hotelnaam (in De Panne) tegenkomt, dan durf ik er wel wat onder te verwedden dat die naam ooit ‘Harteveld’ is geweest. Toch nog eens uitzoeken waarom ze dan hotel geen otel noemen…

Morgen de laatste etappe, naar het schone Castricum.