Valence - Nyons

Bernard Thevenet (l) en Eddy Merckx, Tour 1975

Van Valence (zeker voor herhaling vatbaar) binnendoor naar Nyons in de Drome, het is minder dan 100 km. De lucht is blauw, de temperatuur hoog (32 gr.) en onze kamer in hotel Colombet klaar. Dit is nog zo'n ouderwets, degelijk familiehotel gerund door de familie Thevenet. Of het familie van Bernard T. is weet ik niet. Bernard was ooit een gevierd tourrenner. Maar in ieder geval ligt er nog echt briefpapier van het hotel op de kamer, dat zie je nog maar zelden.
In Nyons lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. Zo te zien is er weinig veranderd in het stadje. De eigenaar van ons vaste lunchrestaurantje is er ook nog steeds. Jeanne constateert dat hij nog immer dezelfde broek aan heeft... Je moet er maar oog voor hebben.
We blijven hier drie nachten, even uitpuffen van alle vermoeienissen. Of er alle dagen wat te schrijven valt, jullie zien het wel. Of niet.

De Eygues bij/in Nyons

Lons-le-Saunier - Valence

Place d'Université, Valence incl. Jeanne

Vanuit Lons eerst naar Orgelet waar we .lang geleden ook wel verbleven. Het hotel is er nog maar de naam is inmiddels gewijzigd; Le Vieux Pressoir is niet meer. Wel zou het fraaie uitzicht op het Lac de Vouglans er nog moeten zijn maar helaas, de parkeerplaats met het fraaie uitzicht werd in beslag genomen door een horde wegwerkers. Doorrijden dus maar. Een eindje verderop ligt de giga-stuwdam, de Barrage de Vouglans. Maar die is niet half zo spectaculair.
Via fraai landschap en een stukje autoroute (A43/A48/A49) komen we uiteindelijk in Valence. En we hebben weer geluk. Ook dit Rhonestadje heeft een fraai, oud centrum dat best de moeite waard is om gezellig doorheen te wandelen. De temperatuur is inmiddels tot voor ons ongekende waarden gestegen: 28 graden! Tot onze verrassing toch een paar spetters regen gehad en een klap onweer. Maar vanavond, ondanks een beetje dreiging, lekker buiten gegeten.
Morgen door naar de olijvenhoofdstad van de wereld. Zo noemen de inwoners van Nyons de stad tenminste.