De Panne - Castricum

Voor de Nederlandse tekst, zie na de Engelse tekst.
Nothing much worth mentioning happened during the last stretch of our home bound trip. We had a very nice breakfast and from our room I made this picture of the coast line tram. If ever you want to get a good impression of the Belgian coast I can recommend this tram. It runs from De Panne (on the French border) all  the way to Knokke (on the Dutch border). Although we visited practically all of the sea side resorts there, we never traveled by tram but it certainly is a very relaxed way to do it.
Our route brought us to Gent and Zelzate. Going via Antwerp is no longer necessary. The better option is to take the Liefkenshoek tunnel. For a mere € 6.00 you save a lot of time and also the hassle of going through the Kennedy tunnel on the far side of Antwerp. The traffic situation in both Belgium and Holland allowed us to be back home by 1 pm. And that was the end of a very nice three week holiday.
Like I did last year I'll make a summary of this holiday as well. The previous one is in Dutch but the 2013 version will be available in English as well.

Nederlandse tekst
Van het laatste deel van onze thuisreis valt niet zo veel te vertellen. Vanuit onze kamer heb ik bijgaande foto gemaakt waarop de tram die van De Panne helemaal naar Knokke rijdt. Hoewel wij de meeste kustplaatsen wel met de auto bezocht hebben, lijkt het mij met deze tram ook wel erg ontspannen. Misschien toch nog maar eens doen.
De terugweg voert via Gent en Zelzate. Vervolgens via de Liefkenshoektunnel (€ 6,00) onder de Schelde door. Via die route laat je Antwerpen en de drukke Kennedytunnel rechts liggen en dat scheelt een hoop tijd en vaak ook files. Al met al was het verkeer deze keer geen probleem en om een uur of één arriveerden we weer in een warm Castricum.
Terugkijkend is het weer ons toch nog alleszins meegevallen, tijdens die drie weken. Zoals ik ook vorig jaar gedaan heb, zal ik ook dit jaar een samenvatting van deze vakantie maken. Jullie zien 'm wel verschijnen.

Frankrijk (15)

1 juli Granville-De Panne

Wederom een dag die zonnig maar wat koeltjes begon (18gr.) maar in de middag een alleszins acceptabele temperatuur van 23gr. bereikte, hetgeen het verblijf in De Panne ten goede kwam. Onderweg geleerd dat Panne in het Frans een vrouwelijk woord is, men spreekt daar van La Panne. En om er nog maar eens een rolbevestigende opmerking tegen aan te gooien, dat begrijp ik wel…

’s Ochtends bij Leclerc in Granville nog wat cremant (ook rose) gebunkerd, anders zitten we met oud & nieuw zonder. De afstand naar De Panne bedraagt zo’n 500 km en daarvoor voornamelijk de autoroute benut. Elke keer valt weer op hoe rustig het op die Franse wegen is. Zolang ze maar niet van of naar Parijs lopen, valt het, zeker in deze tijd, nog wel mee. Het meest spectaculaire onderweg, was het aanzien van de Pont de Normandie, een indrukwekkend bouwwerk!

Jeanne had vandaag haar goede-daden-dag. Een speelgoedbeestje, dat tussen de spaken van een kinderwagenwiel vermorzeld dreigde te worden, werd voor de ogen van een verschrikte vader gered; een kind dat op een terras door een gebrek aan stoelen leek te moeten blijven staan, kreeg met kracht een van ‘’onze” stoelen in de knieholten geduwd en een niets vermoedend ventje kreeg een ronddwarrelende ballon in de handen gedrukt. Dankbaarheid alom jegens een blonde dame, dat spreekt!

Het aantal ‘te koop’ staande appartementen aan de boulevard van De Panne, begint, getuige de gele plakkaten op onderstaande foto, schrikbarende vormen aan te nemen. Ook daar crisis dus.

Vlak voordat wij met vakantie gingen, was de bekende kusttram Knokke-De Panne v.v. nog in het nieuws en zelfs op een Nederlands journaal. De tram was namelijk bovenop een hoogwerker van het eigen bedrijf geknald met een dode tot gevolg. Maar hij rijdt weer, de tram dan.

Tijdens deze vakantie hadden alle hotels wi-fi. Helaas hotel Artan in De Panne niet. Dus gaan we het met de dongel (wat een woord!) proberen. Ook een eerder met genoegen bezocht restaurant (Roger) bleek niet meer te zijn wat het ooit was. De garnalencocktail had onder de inflatie geleden en er was slechts een (1) soort nota bene Duitse wijn. Dus mochten we hier weer komen, dan maar niet hier L.

Tot slot nog een beetje genealogie. Ook in België is de letter ‘h’ een ondergeschoven kindje. Zeker de Franstaligen speken ‘m niet of nauwelijks uit. De letter heet niet voor niets de hache muet (stomme h). Als je dan de onderstaande hotelnaam (in De Panne) tegenkomt, dan durf ik er wel wat onder te verwedden dat die naam ooit ‘Harteveld’ is geweest. Toch nog eens uitzoeken waarom ze dan hotel geen otel noemen…

Morgen de laatste etappe, naar het schone Castricum.