Nervi - San Donato

Omdat het betalen voor ons diner op de 16e was mislukt (de credit card-verbinding was er niet of deed het niet of zoiets), zijn we eerst de 17e naar ons restaurant teruggegaan om onze schulden te voldoen. Gelukkig kan je in Italië nog gewoon bij een restaurant weggaan zonder te betalen (of af te wassen). Daarna nog wat van het uitzicht vanaf de boulevard genoten.

Vervolgens de rijk van tunnels voorziene E80 richting Livorno opgegaan. Op aangeven van Jan niet via Florence gereden (druk) maar de E80 aangehouden totdat we vlak voor Livorno de Fi-Pi-Li kruisen. Dat is de weg die Firenze, Pisa en Livorno verbindt. Via de afslag Ginestra Fiorentina komen we dan op de weg richting Siena en is de afslag naar San Donato snel gevonden. Italië telt vele San Donato's, daarom kent deze de toevoeging 'in Poggio'. Daarna zijn we snel waar we zijn willen en lonkt het zwembad. Een extra prettig idee nu de thermometer op 30 staat.

's Avonds kunnen we zelf weer constateren dat de pizza's nergens dunner zijn dan hier.
Con i nostri saluti.

Castellina in Chianti

Castellina

Vandaag, het was weer de gebruikelijke 30 graden, een sight see tour gemaakt naar bovengenoemd Castellina. Het is een wat toeristisch aandoend dorpje maar het blijft allemaal nog binnen de perken. Het is zeker geen Volendam, je kunt hier gewoon lopen zonder over mede-toeristen te struikelen. Eigenlijk beperkt het toeristische zich tot maar één straat. Veel wijnwinkels, terrasjes en authentieke geveltjes. We hebben ons de lokale wijn, een Vernaccia, goed laten smaken.
's Avonds ons galgenmaal genuttigd in ristorante La Toppa in San Donato. Het doet zijn naam eer aan, echt een toppertje! Mocht u ooit in de buurt komen, doen! En zoals op de tweede foto te zien is, wij waren niet de enigen. Voor degenen die, niet geheel onterecht, denken dat onze vakantie voornamelijk uit eten en drinken bestaat, de kilometerlange weg naar en van het restaurant, hebben we lopend afgelegd...

La Toppa in San Donato

Morgen de eerste etappe naar het noorden.

Een dag in San Donato

Vandaag is het lekker warm, 30 graden. Dat weerhoudt het gezelschap er niet van lopend naar het een kilometer verderop gelegen dorpje San Donato te gaan. Allerlei beelden van 16 jaar geleden, toen we hier ook al waren, komen weer terug. Zo op het eerste gezicht is er niet veel veranderd.

Pitoresque poortje in San Donato

De middenstand vindt nog steeds op kleine schaal plaats en van ketens a la Kruidvat is gelukkig niets te bekennen.

De lokale koffieshop

San Donato telt zo'n 900 inwoners. De kans dat je door één van hen van de sokken gereden wordt is miniem dus je kunt ongehinderd midden op de weg lopen.

De drukste weg van San Donato

We komen ook nog langs de begraafplaats. Er wordt zowel in de (harde) grond als in de muur begraven. En dat laatste heeft ook wel wat. Je zou denken dat in een land als Nederland, met z'n ruimtegebrek alom, die laatste optie ook wel populair zou zijn. In ieder geval heb ik het bij ons nog nooit gezien.

De begraafmuur in San Donato

's Avonds gaan we pizza eten, buiten natuurlijk. Dat pizza eten is hier toch wel een belevenis. Kennen we in het Nederlands het woord 'pizzabodem', hier zijn die pizza-onderkanten zo dun, dat je je afvraagt waarop de "inhoud" van de pizza nu toch ligt. Echt geweldig! Dat ze verder prima smaken, behoeft geen betoog. Na het nuttigen van een koffie plus digestief, dient de wandeling naar huis als nog een stimulans van de spijsvertering.

Al met al vandaag tweemaal heen en weer naar San Donato gelopen, dat is welgeteld zo'n vier kilometer en het is lang geleden dat ik zo'n majeure inspanning heb gepleegd! Zeker in deze temperaturen. Buurman en bergbeklimmer Dirk kijkt mij in gedachten bestraffend aan wanneer hij dit leest ;-)
Morgen naar de markt in Poggibonsi.

Massa - San Donato in Poggio

Bij het afscheid van onze hotelier vanmorgen, kregen we een fles lokale witte wijn cadeau. Dat is een bijzonder aardige geste en waarschijnlijk haalt ie het eind van de week niet, de fles wijn bedoel ik. Het hotel (Gabrini) was overigens prima, niets op aan te merken, integendeel.
Bij wijze van uitzondering stond er vanmorgen een prettig windje. Dat maakte de warmte een stuk dragelijker. Tijdens een laatste wandeling naar het strand komen we nog een echte Italiaanse muurtekst tegen, een beetje plat maar vooruit. Men vindt het kennelijk niet nodig 'm te verwijderen. Voor de lunch gaan we nog één keer bij de Duitse kampcommandante langs. Ze mag dan een stem van schuurpapier hebben, haar gerechten kunnen de toets der kritiek meer dan doorstaan.
Dan op weg naar San Donato waar familie een deel van de zomer doorbrengt. Waar wij nu een aantal dagen letterlijk en figuurlijk vergast zijn door over boulevards op motoren en in auto's voortjakkerende Italianen, bevinden we ons nu in een soort geluidsvacuüm. Alleen het bescheiden geluid van merel en koekoek bereikt onze oren. Het subtiele geplons dat Jeanne's te waterlating veroorzaakt, neem ik op de koop toe.

Casa del Bosco

De dag wordt afgesloten met een aangeklede caprese en espresso +. Morgen zien we verder.