Showing posts with label Meeldijk. Show all posts
Showing posts with label Meeldijk. Show all posts

Wednesday, 25 December 2024

Crashed at the Goodwin Sands?

 Voor de Nederlandse samenvatting, zie na de Engelse tekst.

Ever since 2016, I have been looking for the remains of KLM pilot Adriaan Pijl and his aircraft, a Fokker F.III with registration H-NABS. Adriaan disappeared over The Channel 100 years ago on April 24, 1924. He was on his way from Lympne Airfield to Rotterdam. Taking off with two passengers (Messrs Modderman and Van Hien) he was last seen heading in the misty direction of the Goodwin Sands. Whether the plane crashed there or elsewhere in The Channel, remains unknown to this very day. The next day one of Adriaan's colleagues spotted an oil stain near the Sands. For the full story of Adriaan's disappearance, please click here.

Goodwin Sands
The Goodwin Sands, the possible crash site of the H-NABS
Credit: Imray/Goodwin Sands Conservation Trust

In those days, aircraft predominantly consisted of textile fabric and three-ply covering. Little imagination is needed to realize what will happen when such a structure hits the water. So no wonder not even debris was found. The temperature of the seawater in April is such that possible survivors of the crash will become hypothermic within a short time. So no doubt both the pilot and his passengers will have drowned. 

In many cases, bodies of drowned people wash ashore. Not so in this case. At least there is no mention of such incidents in the Dutch newspapers. Of course, unidentified bodies may have been found on beaches in the U.K. or Belgium. However, the crash of the H-NABS was widely published at the time. So one can safely assume their remains are still at sea. There is another "little something" that has not been found so far: the aircraft engine. Obviously, that is not one of those huge Rolls Royce jet engines you see today but a much smaller cylinder block weighing some 300 kilos (680 lbs). It is unlikely that this piece of metal measuring H1.12 x L1.75 x W0.77 mtrs (44"x69"x30") ends on a beach. It is more probable that it disappeared in the sandy bottom of the North Sea.

For some time, I had the idea that one day the engine would get tangled up in the nets of a fishing boat. So I have been looking for an opportunity to let fishermen know I would be interested in this particular catch should it end up in their nets. I recently contacted a Dutch foundation aiming to find Dutch fishing vessels that have sunk in storms frequently plaguing the North Sea. Lately, they have been successful in finding several wrecks and, what is more important to their families, several human remains as well. So I contacted a board member, and he suggested that I contact a few trade papers published in the U.K. and Holland. 

In the U.K. I contacted the editor of Fishing News, Andy Read. He was kind enough to publish my letter to him plus a photograph of Adriaan and the Siddeley Puma engine as well.

Fishing News, August 22, 2024
Fishing News, August 22, 2024
So my hopes are pinned on English fishermen reading my letter and hearing about this story. Wouldn't it be fantastic if, after a century, it would become clear where Adriaan and his plane found their fate? I am looking forward to that day!
Information may be sent to me via email: patmiebies at gmail dot com.

Samenvatting
Sinds 2016 ben ik op zoek naar de stoffelijke resten van KLM-piloot Adriaan Pijl en zijn vliegtuig, een Fokker F.III met registratie H-NABS. Adriaan verdween 100 jaar geleden boven het Kanaal, op 24 april 1924. Onderweg van Lympne Airfield naar Rotterdam Waalhaven, vertrok hij met twee passagiers (de heren Modderman en Van Hien). De Fokker werd het laatst gezien vliegend in de richting van de Goodwin Sands. Of het vliegtuig daar of ergens anders in het Kanaal is neergestort, is tot op de dag van vandaag onbekend. Een paar uur later zag een van Adriaans collega's een olievlek bij The Sands. Voor het volledige verhaal van Adriaans verdwijning, klik hier.

In die tijd bestonden vliegtuigen voornamelijk uit textiel en triplex. Je hebt weinig verbeelding nodig om je voor te stellen wat er gebeurt als zo'n constructie met een klap op/in het water terechtkomt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er zelfs geen brokstukken zijn gevonden. De temperatuur van het zeewater is in april zodanig dat mogelijke overlevenden van het ongeval binnen korte tijd onderkoeld raken. Dus ongetwijfeld zullen zowel de piloot als zijn passagiers zijn omgekomen.

In veel gevallen spoelen lichamen van verdronken mensen aan. Dat is in dit geval niet gebeurd. In ieder geval is er in Nederlandse kranten niet over zo'n incident geschreven. Natuurlijk kunnen er ook ongeïdentificeerde lichamen zijn gevonden op stranden in het Verenigd Koninkrijk of België. De crash van de H-NABS werd echter destijds breed uitgemeten. We kunnen er dus gerust van uitgaan dat de stoffelijk overschotten nog steeds in zee liggen. Er is nog een iets dat tot nu toe niet is gevonden: de vliegtuigmotor. Dat is uiteraard niet een van die enorme Rolls Royce straalmotoren die je tegenwoordig ziet, maar een veel kleiner cilinderblok van toch wel zo'n 300 kilo. Het is onwaarschijnlijk dat dit stuk metaal van H 1,12 x L 1,75 x B 0,77 mtr. op een strand terecht is gekomen. Het is waarschijnlijker dat het in de zanderige bodem van de Noordzee is verdwenen.

Ik had al een tijdje het idee dat de motor misschien ooit in de netten van een vissersboot verstrikt zou kunnen raken. Daarom zocht ik naar een mogelijkheid om vissers te laten weten dat ik geïnteresseerd zou zijn in deze specifieke vangst mocht die in hun netten belanden. Ik heb onlangs contact opgenomen met de Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten die als doel heeft om Nederlandse vissersschepen te vinden die zijn gezonken in stormen die de Noordzee regelmatig teisteren. De laatste tijd zijn ze erin geslaagd om verschillende wrakken te vinden en, wat nog belangrijker is voor hun families, ook verschillende stoffelijke overschotten. Zo kwam ik in contact met bestuurslid Cees Meeldijk en hij stelde onder andere voor te schrijven naar een paar vakbladen die in het Verenigd Koninkrijk en Nederland worden uitgegeven.

In het Nederland ben ik zodoende in contact gekomen met een redacteur van Visserijnieuws, Gijsbert van der Bent. Hij was zo vriendelijk om mijn tekst te publiceren plus een foto van Adriaan en de Siddeley Puma-motor.
Visserijnieuws, Oct. 11, 2024
Visserijnieuws, 11 oktober 2024 
Dus mijn hoop is gevestigd op vissers die dit artikel lezen en iets over dit verhaal horen. Zou het niet fantastisch zijn als na een eeuw duidelijk zou worden waar Adriaan en zijn vliegtuig zijn neergestort? Ik kijk uit naar die dag!
Informatie kan naar mij worden gestuurd via e-mail: patmiebies at gmail dot com.

Friday, 7 March 2014

Een cadeautje voor de baas

Mijn moeder heeft nog zo'n vitrine-achtige kast waarin ze haar memorabilia tentoonstelt. Het is niet zo dat de visite daar nou elke keer in be- of verwondering naar staat te kijken want het zijn meer haar herinneringen. Aan reizen die ze gemaakt heeft, kleine sieraadjes (vergeef me het pleonasme) en ook dingetjes uit de familie. Zo had ik daar al eens een soort beugel zien liggen maar er verder weinig aandacht aan geschonken. Recent had ik 'm weer in handen omdat ik er een inscriptie op ontwaarde. En die was nog goed leesbaar ook, er kwamen zelfs twee familienamen op voor en dan is mijn interesse gewekt.

Dooremans Hoebee

Eerst maar even over de beugel zelf. Het totale gewicht is exact 70 gram; aan de uiteinden zitten twee koppelstukjes, de afstand daartussen is ong. 250 mm. Het zou kunnen zijn dat die koppelingen hebben gediend als bevestiging aan een (glazen/kristallen) schaal. De inscriptie luidt:
6 Aug. 1856 Aan onzen geachten Patroon den Heer L.T. Dooremans en zijne Echtgenoote Mevrouw E.M. Dooremans-Hoebee 25 Jarig Huwelijksfeest De gezamenlijke werklieden 6 Aug. 1881

Getuige de aangebrachte merken aan de binnenkant, is de beugel van zilver gemaakt.

zilvermerken

V.l.n.r. hebben deze merken de volgende betekenis:
  • een lopende leeuw met daaronder een 2 aanduidende dat dit z.g. tweede gehalte zilver is d.i. een zuiverheid van 835/1000;
  • het merk van de maker t.w. Fa J.M.van Kempen en Zonen, Voorschoten, tonende de letters VK met daarboven een halve maan en twee punten;
  • het Minervakopje. Daarop zou een letter zichtbaar moeten zijn om aan te geven welk waarborgkantoor de keur heeft gedaan. In dit geval waarschijnlijk kantoor Den Haag (C).
  • de jaarletter van het jaar waarin het stuk is gemaakt. Hoewel niet helemaal duidelijk houd ik het op een omgekeerde V van het jaar 1880.

De eerste vraag die opkomt is natuurlijk, wie zijn/waren die mensen? Eerlijk gezegd, geen idee, het is in ieder geval geen familie. Dus wie zijn het dan wel en hoe komt die beugel bij mijn moeder terecht? Ik zal proberen daar een antwoord op te geven.

Het echtpaar Dooremans is gauw gevonden via WieWasWie, zo ook hun ouders.

Dooremans Hoebee
Het echtpaar Dooremans-Hoebée en hun ouders
Leonard François Dooremans
Leonard François
Dooremans

Wat opvalt is dat op de beugel de naam L.T. Dooremans staat terwijl zijn "echte" voorletters L.F. zijn. Een foutje van de graveur zullen we maar denken. Voor de zekerheid maar even in de huwelijksakte gekeken. De huwelijksdatum stemt wel overeen met de datum op de beugel en de bruidegom heet inderdaad Leonard François.
Niet alle huwelijksaktes zijn zo uitgebreid als deze uit Dordrecht. Hieronder het begin en het einde van de akte met de handtekeningen van Leonard en Elizabeth. Originele handtekeningen vind ik toch altijd weer bijzonder omdat ze je gevoelsmatig in contact brengen met mensen die allang niet meer onder ons zijn.
Marriage registration Doormans x Hoebee

Hieronder de transcriptie van de hele akte. Dan kunt u eens lezen wat er in de voorloper van de gemeentelijke basisadministratie (GBA) allemaal handgeschreven genoteerd werd. Ook een stukje werkgelegenheid dat allang verdwenen is.
Acte 99.
In het Jaar Achttien Honderd Zes en vijftig, den zesden
Augustus is voor ons Bartholomeus van den Eest
van Bleskensgraaf, wethouder Ambtenaar van den Burgerlijken
Stand van Dordrecht, Provincie Zuid Holland, verschenen
Leonard François Dooremans, oud vijf en dertig Jaren, blijkens
geboorte Extract geboren te Rotterdam, wonende alhier,
van beroep Fabrikant, meerderjarige zoon van Leonard Dooremans,
van beroep Fabrikant, en van Diena Corri, zonder beroep,
beiden wonende alhier, en heeft derzelve voldaan aan
de wet op de Nationale Militie, blijkens certificaat, en
Elizabeth Maria Hoebee, oud zeventien jaren blijkens geboorte Extract, geboren
en wonende alhier, zonder beroep, minderjarige dochter
van Pieter Hoebee, en Elizabeth Zock, beiden alhier 
overleden, eerstgemelde den eersten Augustus Achttien Honderd
Zes en veertig en laatstgemelde den vijftienden January achttien
Honderd drie en veertig, zijnde hare grootouders all???
alhier overleden, en genaamd geweest hare vaderlijke grootouders
Hendrik Hoebee en Maria Roeland, eerstgemelden den
twee en twintigsten September Achttien Honderd Zesen veertig
en laatstgenoemde den een en dertigsten Maart
Achttien Honderd Een en veertig, en hare moederlijken
grootouders Diderik Fitela (?) Sok of Zock, en Albertje 
Koele, eerstgemelden begraven acht December Achttien Honderd
en Zeven, en laatstgemelde den negenden April, achttien
Honderd vijftien, alles blijkens overlijdens en Begraaf Extracten
bijgestaan met haren voogd Hendrik Hoebee, oud
veertig Jaren, van beroep Scheepmaker, en haren
toezienden voogd Cornelis Papenhuijzen, oud veertig
jaren, van beroep kapper, beiden wonende alhier,
en tot hare voormelde betrekking benoemd (?) bij eenen
gehouden fa?????? den zeventienden Augustus Achttien
Honderd zes en veertig, voor den Kantonregter van het
eerste kanton, vierden Arrondissement, Provincie Zuid Holland,
zitting houdende alhier, blijkens aan ons vertoonde Extract
Expeditie en welke beiden verklaarden in het Huwelijk
van hunne Pupille te bewilligen, welken ons onder overlegging
der gemelde stukken, verzocht hebben het door hun voorgenomen
Huwelijk te voltrekken, waar van de Afkondigingen
alhier, op den Zeven en twintigsten der vorige en
derden dezer Maand geschied en zonder Stuiting zijn
afgelopen en hebben de aanstaande Echtgenooten aan ons
in tegenwoordigheid van natemelden getuigen verklaard,
dat Zij elkander aannemen tot echtgenooten, en dat Zij
getrouwelijk elkander pligten zullen vervullen, welken
door de wet aan den Huwelijken Staat verbonden zijn,
zoo verklaren wij in naam der wet, dat
Leonard Francois Dooremans en Elizabeth 
Maria Hoebee, door het Huwelijk zijn verbonden,
en hebben wij hier van Acte opgemaakt in
tegenwoordigheid van Willem Hendrik Bosch, oud
drie en zeventig jaren, Antony van Maarseveen, oud
negen en veertig jaren, beiden van beroep geemploiende (?),
Jacobus Nicolaas Moree, oud twee en zestig jaren,
van beroep Concierge en Arie van Heck, oud negen en
vijftig jaren, van beroep Stadsbode, allen niet verwant en
wonende alhier, welke deze actenadat hen (?) dezelve ???
voorgelezen ???, ??? ons en de Echtgenooten ondertekend hebben.
Extract doorgehaald blijkens geboorte Extract goedgekeurd
w.g.
L.F. Dooremans
                           E.M. Hoebee van den Eest van Bleskensgraaf
W.H. Bosch
A. van Maarseveen
J.N. Morée
A. v. Heck

Copy birth registration Leonard Francois Dooremans
Uittreksel geboorteregister R'dam
Leonard Francois Dooremans
De 'Extracten' waar in deze akte sprake van is, behoren tot de zogenoemde Huwelijkse Bijlagen. Soms zit daar waardevolle informatie tussen. Bovendien, in de 19e eeuw schreef men nog heel fraai, zie het bijgaande uittreksel uit het geboorteregister van Leonard Francois, deze keer zonder cedille (ç).
Wat verder opvalt is het leeftijdverschil tussen de echtelieden: zo'n 18 jaar. François was 35 en Elizabeth 17 jaar. De minderjarige bruid heeft dan ook twee voogden, die eveneens toestemming voor het huwelijk moeten geven. De eerste is Hendrik Hoebee, haar 23 jaar oudere broer en scheepmaker van beroep. Cornelis Papenhuijzen, een kapper, is toeziend voogd. Beiden zijn door de kantonrechter aangesteld.

Wanneer we teruggaan naar de tekst op de zilveren beugel, dan zien we dat Leonard François daarop betiteld wordt als Patroon, als baas dus of directeur. Het kost niet al te veel moeite om uit te vinden dat hij vanaf 1 juli 1860 de zakelijke belangen van zijn vader L. Dooremans heeft overgenomen.
Die belangen bestaan uit de vennootschap onder firma (v.o.f.) L. Dooremans & Zoon Lakmoes- en Blaauwsel-Fabrikanten en Kooplieden. De producten die daar gemaakt werden, worden omschreven als verfstoffen.
Ze zijn mogelijk ook bekend bij de huisvrouw uit vervlogen tijden die een zakje blauw in de was deed om een "góór" eindresultaat te voorkomen. Hoe dan ook, het bedrijf had kennelijk een goede naam met dien verstande dat het tijdens de Wereldtentoonstelling in Antwerpen in 1885 een eervolle vermelding verdient. Aldus "de officieele lijst der bekroningen van de Ned. Afdeeling". Directeur Dooremans heeft dat niet meer mee mogen maken want hij overleed eerder dat jaar op 12 januari. Omdat de gezamenlijke werknemers in een krant hebben laten weten dat zijn nagedachtenis bij hen in blijvende herinnering zal blijven, kennen we ook de namen van die werknemers. En dat zijn misschien wel de zelfde mensen die op de zilveren beugel staan vermeld als "de gezamenlijke werklieden". Het zijn de heren De Leeuw, Kool of Kooi, Meeldijk, Verloop, Tilgenkamp en Van Dijl.
Dooremans Dordrecht
Aan dat rijtje namen kan mogelijk nog ene Jan Tarmond toegevoegd worden die, volgens de Dordrechtse Courant van 3 juni 1883, 46 jaar bij het bedrijf in dienst was. Een dag eerder staat in diezelfde krant dat een 68-jarige werkman vanaf een ladder in een tonnetje blauwsel is gevallen. Helaas wordt zijn naam niet vermeld. Uitgaande van de veronderstelling dat er in die dagen nog nauwelijks mobiliteit bestond en alle werknemers in Dordrecht geboren zijn, lijkt alleen Jan Tarmond in aanmerking te komen voor het bedrijfsongeval; een Johannes Tarmond is geboren op 11-6-1815.

Het bedrijf was destijds (1860-1865) gevestigd in Wijk C, in de Voorstraat 528-531. Dat is helemaal aan het eind, daar waar men aan de achterzijde uitkijkt op de Groote Kerk. Ook aan de achterzijde een water waarvan ik de naam niet weet. Het is het verlengde van de (huidige) Leuvehaven. Er is vast wel een Dordtenaar die mij de exacte naam kan vertellen. In ieder geval was zo'n water erg handig voor de aan- en afvoer van grondstoffen en producten.
Dooremans Dordrecht
En dan is er nog iets dat ik niet weet. Er is ooit een zegel door de fabriek uitgegeven waarop zelfs het "zakjeblauw" voorkomt. Het heeft wel wat van een postzegel maar wat het precies is en waarom die zegel is uitgegeven...
________________
Update: 2 juli 2016
Het "raadsel" van bovengetoond zegel vormde voor Nynke van den Hooven kennelijk een uitdaging. Zij mailde mij: "Je geeft aan niet te weten waar het zegel van L. Dooreman’s & Zn. voor uitgegeven is. Ik vermoed dat het een sluitzegel is geweest, waarmee een productverpakking gesloten werd. Een reclame-uiting dus eigenlijk. Ik ken ze ook wel van zakjes cacao.
Die producten van Dooreman waren (aldus sluitzegel):

  •           lakmoes (een in water oplosbaar blauw-violet poeder),
  •           blauwsel (wat aan de particulier verkocht werd als zakje blauw, maar misschien dat het ook in grotere hoeveelheden aan wasserijen werd geleverd),
  •           ultramarijn (grondstof voor blauwsel) en
  •           kogelblauw (mogelijk een andere blauwsel-variant).
  •           Kobus (azure) blauw en Kroon zakjeblauw; dat waren vermoedelijk blauwsel-producten die aan particulieren werden geleverd. Zie bijgaande advertentie uit het Utrechts Nieuwsblad           van 24-01-1898, waarin in ieder geval kogelblauw en Kroon zakjeblauw worden genoemd."

Utrechts Nieuwsblad 24-1-1898
______________________
Niet alleen de familie Dooremans bestond uit ondernemers, ook de familie van echtgenote Elizabeth Maria Hoebée was van het ondernemende type. Uit de huwelijksakte werd al duidelijk dat de broer van de bruid van beroep scheepmaker was. Het is meer dan waarschijnlijk dat hij werkte bij de al in 1815 opgerichte Hoebée Scheepswerf in Dordrecht, een bedrijf dat heden nog steeds bestaat.
Hoebee Dordrecht
Scheepswerf Hoebée, 1e Merwedehaven, Dordrecht
Blijft de vraag hoe de zilveren beugel in onze familie terecht is gekomen. Daar kan ik kort over zijn, wéten doe ik dat niet maar er is wel een vermoeden. De naam Dooremans had altijd wel een bekende klank maar mijn broer herinnerde zich dat er vroeger bij onze grootouders regelmatig een oudere, wat deftige dame op bezoek kwam genaamd 'tante Jo Dooremans'. Dus daarom op zoek naar deze dame en ook zij is te vinden, althans ik denk dat zij het is.
Omdat zij met enige regelmaat bij onze grootouders langs kwam, concludeer ik dat ze in of bij Den Haag heeft gewoond. Bovendien, ze was op leeftijd en in leven in het begin van de vijftiger jaren. Al zoekend kom ik dan bij een in Wassenaar gewoond hebbende dame. Haar naam is Maria Johanna Dooremans. Zij bewoonde, samen met haar zuster een statig huis op de Prinsenweg. De reis naar de Mispelstraat in de Haagse vruchtenbuurt moet niet zo lastig zijn geweest omdat HTM-lijnen (de Gele Tram, I/2, I/4 en I/5) over de Prinsenweg naar Den Haag reden. B.v. bij het Hollands Spoor kon je dan overstappen op buslijn D die bij de Appelstraat stopte.
Maria Johanna Dooremans
Hoewel het aannemelijk is dat "tante Jo" familie is van Leonard François Dooremans, heb ik een directe relatie niet kunnen aantonen. Het heeft er alle schijn van dat er twee takken Dooremans zijn. Eentje is rond 1850 vanuit Rotterdam in Dordrecht terecht gekomen, de andere is in Rotterdam gebleven. In beide takken komen ondernemers voor. Ook de gelijkenis tussen de namen Leendert (3x in de Roterdamse tak) en Leonard (4x in de Dordtse tak) duidt in de richting van een familieband. Maar die heb ik in de 19e eeuw niet kunnen vinden.
Hieronder enige gegevens van beide takken.
Genealogy Dooremans
Stamreeks Dordtse tak
Genealogy Dooremans
Fragmentgenealogie Rotterdamse tak
Als er mensen zijn die nog iets kunnen vertellen over een relatie tussen beide takken, graag! Ook voor andere opmerkingen over dit verhaal houd ik mij aanbevolen. De weg die de zilveren beugel naar mijn grootouders De Langen-Doelman heeft afgelegd, zal wel altijd duister blijven. Niettemin zal ik 'm goed bewaren!
___________________
Update: 2 juli 2016
De al eerder genoemde Nynke van den Hooven liet mij ook weten een plausibeler kandidate voor de rol van Tante Jo gevonden te hebben.
Het echtpaar Dooremans-Hoebee, dat op de zilveren beugel vermeld staat, had 11 kinderen, 5 dochters en (dus) 6 zonen. De jongste dochter is Johanna Dooremans. Zij blijkt (BR Den Haag) vanaf 5 augustus 1937 in Den Haag gewoond te hebben (Valkenboskade 123) en van daar is er een goede tramverbinding richting de Mispelstraat 18 waar mijn grootouders woonden en waar een Tante Jo regelmatig op visite kwam. Maar heeft deze dame iets met een Hoebee te maken?
Getuige een rouwadvertentie is Tante Jo in 1965 in Voorburg overleden.


De mevrouw B. Dooremans, die Tante Jo inderdaad 'tante' noemt, is, getuige een Rotterdamse gezinskaart, geboren in Dordt en gehuwd geweest met (en gescheiden van) Antonie Mak van Waay.


Daardoor kan de familierelatie tussen de twee dames worden vastgesteld en eveneens de directe relatie van Tante Jo met een Hoebee.
Ter verduidelijking het volgende geneagram.


Elisabeth Maria (Bep) Dooremans was een lokaal bekende operazangeres en gehuwd met de Antonie Mak van Waay van het bekende veilinghuis van die naam.

Nynke kwam op het idee dit uit te zoeken omdat ze het weinig plausibel vond dat een vrouw die Maria Johanna heet, in de omgang Tante Jo genoemd zou worden. Good thinking! Daarom Nynke, dank voor je kritische blik en je mailtje!
________________
Noot: de foto van L.F. Dooremans is afkomstig van ancestry.co.uk.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...