Castelló d'Empúries - Foix

 Besneeuwde Pyreneeën onderweg
naar Prades 

Na een genoegelijke twee dagen in Spanje te hebben doorgebracht, de reis weer noordwaarts vervolgd. Wel eerst nog even in Spanje getankt (€ 1,42/ltr) want buitenkansjes laten wij niet liggen.
Bij Perpignan linksaf en dan kom je via een bijzonder fraaie route in de Katharenstad Prades. 't Is dat het nog wat vroeg was, anders waren we daar misschien wel gebleven. De route naar Prades leidt o.a.   via de Col de Jau (1506 mtr) die voor onze vrienden Boubby en Kees toch een mooie uitdaging moet zijn.
Van Prades via Quillan naar Foix. Dat ligt zo'n 60, 70 km noord van Andorra. Wij waren daar al eerder, de kinderen hebben er goede, hopen we, herinneringen aan. Wij ook, al was het alleen maar vanwege de ruim aanwezige terrasjes. De receptioniste van ons hotel vertrouwde ons toe dat het vandaag voor het eerst sinds lang weer droog en zonnig was (24gr). Het stadje geniet enige bekendheid door het kasteel dat, letterlijk, hoog boven deze plaats uittorent. Als diner namen we een regionale cassoulet (grote witte bonen, schapenvlees en een worstje), een vers ingevlogen saumon grillée en besproeiden die met een eveneens regionale rosé d'Ariège. Je moet per slot van rekening de lokale economie steunen, nietwaar?
Terwijl ik dit schrijf, beziet Jeanne haar oogleden aan de binnenzijde. Dus morgen uitgerust weer verder naar het westen. We mikken op Tarbes, de tweelingstad van Lourdes, u weet wel, de stad waar Moos een paar nieuwe banden voor z'n rolstoel kreeg.

Het kasteel van Foix