Vieux-Boucau, le dernier jour

Vandaag de laatste dag hier en met een heel klein beetje weemoed afscheid genomen van de eigenaresse van ons hotel en een paar restaurateurs waar we een paar keer geweest zijn. Van eentje hoorden we nog een verrassend verhaaltje. Nadat hij had uitgevonden dat we uit Nederland kwamen, begon hij een verhaal te vertellen over een band die in Amsterdam optrad. 's Mans frans was voor ons, zeker voor wat betreft de details, maar matig te volgen. De naam van de band klonk als Les Topeurs of zoiets. We knikten begrijpend dat het toch wel leuk was, zo'n Franse band die in Amsterdam optrad. Kennelijk was onze reactie niet geheel naar wens want even later kwam hij een filmpje op z'n mobieltje laten zien. Om een lang verhaal niet te lang te maken, zijn vrouw en dochter waren naar de Arena geweest, naar de Toppers... Afijn, het leven is vol verrassingen.
Bij de lunch in ons hotel mocht ik het genoegen smaken, Jeanne dacht daar wat anders over, om voor het eerst van mijn leven gefrituurde eperlans te eten. Deze vis smaakt echt voortreffelijk, ik wist alleen niet wat de Nederlandse naam is. Maar het zijn de visjes die je nodig hebt om een kabeljauw te vangen, dan weet u het wel.

Gefrituurde spiering

Morgen rijden we naar Foix in het departement Ariege.