Vide-grenier te Vieux-Boucau

"Spiegelbeeld, kijk eens even..."
Vrij naar Willeke Alberti

De vide-grenier is het Franse equivalent van onze rommelmarkt. In het zomerseizoen kom je ze nogal eens tegen in dorpjes en kleinere plaatsen, veelal op zondag. Het is een mengeling van particulieren die hun zolder hebben uitgeruimd en handelaren in tweede- (en eerste-) hands spulletjes. Wij zijn er voor het eerst mee in aanraking gekomen in Chatou, een plaatsje iets west van Parijs waar onze voormalige buren Paul & Caroline jaren geleden woonden. Dus toen we hier de aankondigingen zagen voor een vide-grenier op 4 juni, wisten we precies wat we konden verwachten. Vanmorgen was het weer nog redelijk en omdat de Fransen dit wel als een uitje zien, was het ook aardig druk. In ieder geval hebben we een parapluie gescoord die vanmiddag meteen z'n diensten heeft kunnen bewijzen. En dan kijk ik ook altijd uit naar een verdwaald stukje Maastricht- of Leerdamglas. Het zou wel bijzonder zijn als je hier iets van Copier zou vinden maar helaas. Volgens B.G. (71) te L. had ik ook uit moeten zien naar Xerox. Tja, dat was ik even vergeten.

Er was wel glas maar...

Alle zolders in de wijde omtrek zijn nu leeg

Zoals gezegd heeft het hier de hele dag gemiezerd met rond 12 uur een spatje zon. Om borreltijd zaten we in een tent met een buitenterras. Daar probeerde de eigenaar klantjes te trekken door de tafels met dakpansgewijs opgestelde parasols droog te houden. Toen het toch weer begon te regenen, zag Jeanne hier onmiddellijk de risico's van in. Met enig misbaar wees zij op de potentiële lekkageplekken. Onze "buren", die uit Jeanne's gebarentaal opmaakten dat ze niet helemaal veilig zaten, begonnen ook omhoog te kijken en massaal hun stoelen naar droger oorden te verschuiven. En met die paniekvogel ben ik nu op pad...

Daar gaat het lekken! En daar! En Daar!

Voor morgen mogen we weer op een zonnetje rekenen.