Wednesday 21 December 2011

De prijs van een lintje

Wanneer u ooit een lintje hebt gekregen, dan weet u waarschijnlijk dat u dat lintje niet gekregen hebt maar in bruikleen ontvangen. Het Rijk blijft eige-naar van uw onderscheiding. Formeel moeten de nabestaanden de medaille teruggeven, alleen het zogenoemde knoopschatversiersel mag behouden worden. Stellen uw erfgenamen het behoud nou zeer op prijs, dan kan dat wel maar moet er een borgsom worden betaald. Dat kan nog aardig oplo-pen. Het bedrag varieert van  178 voor de versierselen behorend bij een lid in de Orde van Oranje-Nassau tot  2.093 voor een Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Eerlijk gezegd heb ik nog nooit gehoord dat het Rijk zo'n onderscheiding heeft teruggevorderd. Dus zal wel een beetje pa-pieren regel zijn.
Niettemin blijf ik het toch wat vreemd vinden dat wanneer de samenleving resp. de Koningin vindt dat je een lintje moet krijgen, dat je dat niet echt krijgt maar het wel mag lenen. Maar goed, je kunt natuurlijk altijd weigeren. Echter, dat doen maar weinigen, zeker niet wanneer je door je familie met een smoesje naar de burgemeester wordt gelokt.
Nou zie ik me zelf niet als kenner van deze materie maar ik weet van één onderscheiding dat je die gewoon mag houden, althans de nabestaanden mogen dat. En die onderscheiding is het Mobilisatie-Oorlogskruis, een ere-teken dat posthuum is toegekend aan mijn vader.
Aan die toekenning gaat een hele papiermolen vooraf. Maar uiteindelijk komt dan op 25-1-1952 (een bekende datum) het bericht dat de Minister het ook goedvindt.
De officiële toekenning van het Mobilisatie-Oorlogskruis
De papiermolen maalt vervolgens vrolijk door en kort daarna krijgt mijn moeder de mededeling dat mijn vader posthuum in aanmerking komt "in verband met ... verricht verzetswerk enz." Zo'n terminologie wekt een beetje de indruk alsof het hier een vergoeding voor overuren betreft. Maar dat kan aan mij liggen. Waar ik me later pas echt aan gestoord heb, is de mededeling die een eindje verderop staat nl. dat de aanschaf enige kosten met zich mede brengt en dat de versierselen pas worden verstrekt nadat f 2,75 is overgemaakt!
Hoe verzin je het!! Je bent je man verloren in de oorlog maar voor f 2,75 hebben we nog wel een officiële waardering voor u... Over de prijs betalen gesproken!
De "rekening"
Op 27-2-1952 heeft mijn moeder het bedrag gegireerd. Ik weet niet of ze er toen de zelfde gevoelens bij had, die ik later wel kreeg. Waarschijnlijk niet, anders had ze de onderscheiding misschien wel niet geaccepteerd.
De uitreiking heeft plaats gevonden op 4-7-1952 in Paleis Het Loo in Apeldoorn, een evenement dat mij nog redelijk helder voor de geest staat.
Het Mobilisatie-Oorlogskruis
Het uniformversiersel
Afijn, wat gebeurd is, is gebeurd maar ik heb er nog steeds een beetje vervelend gevoel bij. Anders had ik deze blogpost vast niet geschreven.

1 comment:

  1. Peter, het is inderdaad zo dat onderscheidingen teruggaan. In onze familie zijn er bij overgrootvader ook geweest en bij grootvader ook. Mijn Opa kreeg de orde van de witte Olifant toegereikt van de Koning van Thailand ( Siam toen ), maar na Opa's overlijden moest dat ding terug naar de ambassade. In mijn bezit wel de oorkonde op papier, maar wie leest er Thais? Ik niet.
    Wat verdrietig om je vader te missen. Je zult hem niet of heel kort gekend hebben denk ik. Een reden te meer op 5 mei: voor hen die vielen. Ik houd het in ere.
    Onze vaders werden in hetzelfde jaar geboren, de mijne in februari.

    ReplyDelete

All comments will be moderated before being published...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...