Beroepsnamen (1)

U heeft vast een beroepsnaam in uw direkte omgeving. Bakker, Timmermans, De Kok, u kent ze wel. Sommige beroepsnamen zijn niet meer zo herkenbaar voor iedereen bv. Faber, de naar het Latijn overgezette beroepsnaam smid, Lapidaire (metselaar) of Nauta (schipper). Een meijer was o.a. een schout of een pachter, en een neumeier was dan de nieuwe schout. Afijn, er zijn er legio, ook in onze familie. Daarom hieronder een korte genealogie van ene Cornelis Chef d'Hotel.

Of de naam 'Chef d'Hotel' een beroepsnaam is, is niet aangetoond. Het is verleidelijk te denken dat het de bedrijfsleider van een hotel is. Echter, zo iemand heet, ook in Nederland, een maître d'hotel. Indien de naam uit Frankrijk komt -ook dat is niet aangetoond maar de naam komt daar wel voor- dan is het logischer te denken aan een ambtelijke rang in b.v. een stadhuis (hotel de ville). Voor verdere uitleg houd ik mij aanbevolen.

Generatie I
I. Cornelis Chef d'Hotel, tr. met Elisabeth de Riemer, naaister.
Uit dit huwelijk:
1. Isaac Jacob, geb. te 's-Gravenhage voor 30-8-1790, volgt II.

Generatie II

Huwelijksakte van Isaac Jacob Chef d'Hotel x Geertruda Joanna Mesker
30-8-1820

II. Isaac Jacob Chef d'Hotel, geb. te 's-Gravenhage voor 30-8-1790, boutefeu*,

tr.(1) met Maria van Deijk.

tr. (2) te 's-Gravenhage op 30-8-1820 met Gertruda Joanna Mesker, dr. van Petrus Paulus Mesker, schoenmaker, en Helena Susanna Hageraerts, geb. te 's-Gravenhage voor 30-8-1800, dienstbode.

Tijdens de huwelijksvoltrekking heeft "den Bruidegom ons met Solemnelen Eede verklaard dat zijnen Vader zedert een geruimen tijd afwezend is geweest en onbewust te zijn van deszelfs tegenwoordig Verblijf en de getuigen alhier tegenwoordig hebben ons hetzelve met Solemnelen Eede bevestigd."

Op 20 en 27 augustus 1820 is het voorgenomen huwelijk aangegeven op de pui van het Raadhuis.

Getuigen: Arnoldus van Rijn (40), boutefeu; Fredrik Slooterdeijck (59), boutefeu; Hendrik Fisbach (48), portier en Franciscus van der Valck (38), stucadoor.

Uit dit huwelijk:
1. Hendrik, geb. te 's-Gravenhage op 2-7-1845, volgt III.

Generatie III

III. Hendrik Chef d'Hotel, (zn. van II), geb. te 's-Gravenhage op 2-7-1845, huisknecht, overl. voor 8-5-1901, relatie met Petronella Josephine Lancee, geb. te Utrecht op 15-9-1840.

Uit deze relatie:
1. Geertrui Johanna Chef d'Hotel, geb. te Rotterdam op 30-12-1871, overl. te 's Gravenhage op 16-1-1938, tr. te 's-Gravenhage op 8-5-1901 met Petrus Miebies, zn. van Johannes Frederic(k)us Miebies en Wilhelmina Hoksteen, geb. te 's-Gravenhage op 3-9-1874, godsdienstonderwijzer.
Dit huwelijk is kinderloos gebleven.
Getuigen: Frank Snel (60) sigarenfabrikant, relatie onbekend, Herbert Vriens (38) postbeambte, relatie onbekend, Johannes Fredericus Miebies (32), broer van de bruidegom en Frederik Leendert Jung (79), schoonvader van de vorige getuige.

Geheel links bruidegom Petrus en naast hem zijn broer en getuige
Johannes Fredericus Miebies. Foto gemaakt ± 1893

* Een boutefeu is een kanonnier. De boutefeu was degene die met een lange stok de lont aanstak. Eigenlijk is het in het Frans de stok met lont, de "bâton muni d'une mèche allumée"; ook figuurlijk gebruikt voor "personne qui excite une sédition des querelles", een stokebrand dus.
Om het kanon te vuren zijn vijf man nodig die elk een nummer hebben. Elke schutter heeft een functie en het daarbij behorende gereedschap. Van 1 t/m 5 zijn dat: 1) Lader, 2) Patrooninsteker, 3) Aansteker, 4) Patrooninbrenger en 5) de Richter. De man met de boutefeu is dus nummer 3.
Bron: www.mverhoeks.com.

Deze deelgenealogie is eerder gepubliceerd op 27-9-2008 op de cd-rom 'Familienaam is Beroepsnaam" uitgegeven ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van de NGV-afdeling Amsterdam e.o.

Twitteren (2)

Kennelijk overweldigd door succes, heb ik in de vorige blog een paar onjuistheden opgeschreven. Op 12 juli bestond de NGV-twitter-account geen 3 maar 4 maanden. Dat brengt het gemiddelde aantal tweets/pd op 2,6 i.p.v. de genoemde 3,5. Er wordt al genoeg met statistieken gerommeld dus het daarom maar even rechtgezet.

Hieronder een screenshot van alle volgers van de NGV-account. Die kan je desgewenst ook op je koffiebeker laten zetten, of op een t-shirt. Maar dat is voor de echte liefhebbers.

Overigens staan, op eentje na, op dit plaatje niet onze volgers die slechts het standaard twitterei als avatar hebben.

De afgelopen weken is er op diverse plaatsen (fora, blogs enz.) discussie gaande over wat Google+ nu eigenlijk aan het bestaande social media-spectrum toevoegt. Velen vergelijken het met Facebook. Ik kan daarover niet oordelen want ik zit niet op FB. Is mij te veel geneuzel rond de dorpspomp. Weet wel dat je bij Google+ je volgers in groepen, z.g. kringen, op kunt knippen. Bv. familie, vrienden, kennissen, collega's en hobbykringen. Heb zelf een kring gemaakt voor 'archieven en genealogie', gewoon om eens te kijken hoe het werkt.

Aanvankelijk dacht ik dat het allemaal wel veel wordt om bij te houden: e-mail, twitter en nu ook nog Google+. Maar gelukkig kan je je twitterstream binnen G+ laten lopen dus dat scheelt weer. Maar vreselijk enthousiast kan ik er nog niet van worden.

Er is een stroming op internet die voorziet dat G+ de ondergang van Facebook wordt. En dan krijg je cartoons zoals die hieronder.

Twitteren (1)

Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat ik ben begonnen met het ontwikkelen van het nieuwe twitteraccount van de NGV, mijn genealogische vereniging. Het fenomeen 'twitteren' was toen ook nieuw voor mij maar nu, na 3 maanden, ben ik zelfbenoemd expert J.

In die periode heb ik ruim 30 accounts voor andere NGV-afdelingen aangemaakt. Kunnen ze dat niet zelf doen? Natuurlijk wel, maar zoals dat indertijd (en nu nog) met domeinnamen op internet het geval was (is), moet je er ook bij twitter.com rap bij zijn om gewenste namen te bemachtigen. De accountnaam 'NGV' was al ergens in Australië vergeven. Daarom is het 'ngv_genealogie' geworden (hoofd- of kleine letters maakt hier geen verschil). Voor alle afdelingen heb ik de accountnamen volgens een bepaald stramien kunnen vastleggen: 'ngv_afdelingscode' bv. ngv_asd.

Inmiddels is er op de NGV-site (www.ngv.nl) aandacht voor dit onderwerp (onder Landelijk nieuws) en is er ook, beschikbaar voor iedereen, een handleiding te downloaden over het zelf aanmaken van een account. Tot op heden hebben vijf afdelingen een eigen accountbeheerder gevonden.

Bij twitteren speelt de macht van het getal een grote rol, bij veel twitteraars tenminste. Het aantal followers is voor sommigen erg belangrijk. En toegegeven, het is leuk om te weten dat veel mensen jouw tweets lezen maar het gaat me te ver om door middel van allerlei trucs (en die zijn er) dat aantal op te krikken. Ik vind de kwaliteit van onze volgers wat interessanter, m.a.w. zijn het mensen die op wat voor manier dan ook een betrokkenheid hebben bij genealogie. Vervolgens haast ik mij te melden dat wij wel 130 volgers hebben...

Het zal niet verbazen dat de meesten uit Nederland komen (83%) maar toch nog ruim 20 die o.a. uit België, Frankrijk en de UK komen. De grootste groep (10) komt uit de USA, een land waar de zichtbare 'marktpenetratie' van genealogie aanzienlijk groter is dan hier. Af en toe een tweetje in het Engels of Frans, doet dan ook z'n werk.

Op 6 juli hebben we onze 100^e volger verwelkomd, toevallig een NGV-lid. Gek genoeg is dat niet onze/mijn primaire doelgroep. Het is juist de bedoeling om met in genealogie geïnteresseerden in contact te komen, die nog geen NGV-lid zijn. En dat lijkt wel te lukken want 67% van onze volgers heeft (nu nog) geen binding met de NGV. Van de buitenlandse volgers mag je niet verwachten dat ze ooit lid zullen worden maar dan blijft toch nog een potentieel van 50% over. Maar de NGV-leden zijn natuurlijk ook welkome volgers!

Naamsbekendheid bereik je ook doordat anderen jouw tweets gaan doorsturen (retweeten) naar hun volgers. Tot op heden zijn onze berichten naar bijna 3000 derden doorgestuurd! Ik zie dat maar als een gratis mailing.

De kunst is natuurlijk om interessante tweets te verspreiden. Daardoor krijg je volgers. Je moet dus aan nieuwsgaring doen. Daar gebruik ik de volgende methodes voor.

De eerste is om zelf interessante twitteraars te volgen. Dat zijn veelal archieven en bloggers. In totaal volg ik nu 140 twitteraars. 32% daarvan zijn archiefinstellingen in binnen- en buitenland. 24% is blogger of anderszins aktief in de genealogie.

Daarnaast houd ik ruim 50 genealogische websites in de gaten. Dat gaat via RSS-feeds, anders is het geen doen. En op basis van al deze informatie heeft de centrale organisatie van de NGV tot op heden 315 tweets cyberspace in kunnen slingeren. Dat zijn gemiddeld 3,5 tweet per dag met een piek van 24 tweets. Teruggekomen van vakantie, lagen er 282 RSS-feeds te wachten om bekeken te worden; in een dag of drie waren die weggewerkt.

Al met al is het een leuke en nuttige bijdrage aan mijn tijdsbesteding. Aan geraniums is voorlopig nog geen behoefte.

Hieronder een voorbeeld van een typische NGV-tweet (over een Amerikaanse met Nederlandse voorouders die we op deze manier aan wat meer informatie proberen te helpen).

Frankrijk (17)

Samenvatting vakantie 2011

Het zit er weer op, de grote vakantie en we zullen er met genoegen aan terugdenken! Nou nog even de foto's inplakken en het kaartje van Frankrijk maken, dan kan ook deze in de annalen worden bijgeschreven.

Deze keer hebben we 3765 km nodig gehad om onze u-bocht door Frankrijk te maken. Daarvoor hebben we bijna 330 liter euro95 getankt tegen een gemiddelde literprijs van €1,484. Da's nog eens andere koek dan in Nederland waar we toch nog ruim boven de €1,60/ltr scoren! Een tankje Luxemburg en de fa. E. Leclerc hebben hier hun steentje bijgedragen. Al met al een gemiddeld verbruik van 1:11,5km over bergen en door dalen, over A-, N-, D- en C-wegen.

Globaal was onze route als volgt: Castricum – Maastricht – Luik – Luxemburg – Metz – Nancy – Langres – Vichy – Le Puy-en-Velay – Privas – l'Isle-sur-la-Sorgue – Cavaillon – Montpellier – Lodeve – Albi – Fleurance – Mont-de-Marsan – Vieux Boucau – Mimizan-Plage – l'Amelie-sur-Mer – Le Verdon – Royan – Les Sables d'Olonne – Vannes – Granville – De Panne – Antwerpen – Rotterdam – Castricum (in rood de overnachtingsplaatsen).

De hoogste dagtemperatuur was 39gr. C in Vieux Boucau, de laagste 13gr. C bij Le Puy-en-Velay.

We verbleven deze keer in totaal in 13 hotels, het aangename verblijf bij Trudy & Ab in Fleurance niet meegerekend. De gemiddelde kamerprijs excl. ontbijt in meestal Logis de France-hotels (**) bedroeg dit jaar €68,50. Daar krijgen we nogal eens vragen over, vandaar de mededeling.

De bedoeling is om volgend jaar toch maar weer eind mei, begin juni van start te gaan. Dit jaar lukte dat niet omdat wij uitgenodigd waren bij het huwelijk van Angelique & Graig en dat wilden we uiteraard niet laten lopen!

Frankrijk (16)

2 juli De Panne-Castricum

De laatste kilometers naar huis, zo'n 350, met voortvarendheid afgelegd. Dat heeft niet aan de kwaliteit van de Belgische wegen gelegen, die is nog altijd even belabberd, regering of geen regering. Provisorisch gedichte gaten in de weg, ontbrekende wegmarkeringen en het enige bord dat de route via de Liefkenshoektunnel markeert, staat zo goed als op de afslag die je moet nemen om via die tunnel te kunnen rijden.

Om rond 13.00 uur kwam Castricum weer in zicht. Gewoonte getrouw rijden wij terug altijd via Rotterdam en Den Haag, ook al omdat wij veronderstelden dat dat de kortste weg zou zijn. Onze TomTom probeerde ons tot twee keer toe over Utrecht te leiden. En inderdaad, het apparaat heeft gelijk! Die route blijkt 13 km korter te zijn. Maar ja, wie daar op let is een kniesoor. Op bijna 4000 gereden kilometers scheelt dat een litertje euro95. Daar is over heen te springen.

Binnenkort volgt nog een samenvatting van deze vakantie, die wij beiden als zeer aangenaam hebben ervaren. Volgend jaar maar wel weer wat vroeger, dan heb je ook minder last van hotels die complet zijn.

Alle lezers dank voor hun aandacht en reacties.

Frankrijk (15)

1 juli Granville-De Panne

Wederom een dag die zonnig maar wat koeltjes begon (18gr.) maar in de middag een alleszins acceptabele temperatuur van 23gr. bereikte, hetgeen het verblijf in De Panne ten goede kwam. Onderweg geleerd dat Panne in het Frans een vrouwelijk woord is, men spreekt daar van La Panne. En om er nog maar eens een rolbevestigende opmerking tegen aan te gooien, dat begrijp ik wel…

’s Ochtends bij Leclerc in Granville nog wat cremant (ook rose) gebunkerd, anders zitten we met oud & nieuw zonder. De afstand naar De Panne bedraagt zo’n 500 km en daarvoor voornamelijk de autoroute benut. Elke keer valt weer op hoe rustig het op die Franse wegen is. Zolang ze maar niet van of naar Parijs lopen, valt het, zeker in deze tijd, nog wel mee. Het meest spectaculaire onderweg, was het aanzien van de Pont de Normandie, een indrukwekkend bouwwerk!

Jeanne had vandaag haar goede-daden-dag. Een speelgoedbeestje, dat tussen de spaken van een kinderwagenwiel vermorzeld dreigde te worden, werd voor de ogen van een verschrikte vader gered; een kind dat op een terras door een gebrek aan stoelen leek te moeten blijven staan, kreeg met kracht een van ‘’onze” stoelen in de knieholten geduwd en een niets vermoedend ventje kreeg een ronddwarrelende ballon in de handen gedrukt. Dankbaarheid alom jegens een blonde dame, dat spreekt!

Het aantal ‘te koop’ staande appartementen aan de boulevard van De Panne, begint, getuige de gele plakkaten op onderstaande foto, schrikbarende vormen aan te nemen. Ook daar crisis dus.

Vlak voordat wij met vakantie gingen, was de bekende kusttram Knokke-De Panne v.v. nog in het nieuws en zelfs op een Nederlands journaal. De tram was namelijk bovenop een hoogwerker van het eigen bedrijf geknald met een dode tot gevolg. Maar hij rijdt weer, de tram dan.

Tijdens deze vakantie hadden alle hotels wi-fi. Helaas hotel Artan in De Panne niet. Dus gaan we het met de dongel (wat een woord!) proberen. Ook een eerder met genoegen bezocht restaurant (Roger) bleek niet meer te zijn wat het ooit was. De garnalencocktail had onder de inflatie geleden en er was slechts een (1) soort nota bene Duitse wijn. Dus mochten we hier weer komen, dan maar niet hier L.

Tot slot nog een beetje genealogie. Ook in België is de letter ‘h’ een ondergeschoven kindje. Zeker de Franstaligen speken ‘m niet of nauwelijks uit. De letter heet niet voor niets de hache muet (stomme h). Als je dan de onderstaande hotelnaam (in De Panne) tegenkomt, dan durf ik er wel wat onder te verwedden dat die naam ooit ‘Harteveld’ is geweest. Toch nog eens uitzoeken waarom ze dan hotel geen otel noemen…

Morgen de laatste etappe, naar het schone Castricum.