Fleurance - Vieux Boucau

De inmiddels aangetaste assiette met schapenkaas,
serranoham en foie gras

Het kan niet alle dagen zonneschijn zijn. Dus daarom zal het vandaag wel regenen. En echt warm is het ook niet, 16-17 graden. Vast als voorbereiding op onze terugkeer??
Vanmorgen zijn we voor de laatste maal vertrokken uit Fleurance. Het is nou niet dat we met tranen in de ogen stonden maar het was toch een beetje weemoedig moment. We hebben daar in de afgelopen jaren zoveel fijne dagen bij Trudy en Ab doorgebracht. En nu het huis verkocht lijkt te zijn aan een nazaat van de componist van het Wilhelmus, is de kans maar heel klein dat we er ooit nog zullen komen. Het huis laten we dus achter ons, Trudy en Ab gelukkig niet, die zien we voor het eind van het jaar wel weer chez nous.
Vanuit de hotelbar, daar moet je geen al te imposante voorstelling van hebben, zien we nu toch een waterig zonnetje schijnen. Vooralsnog troosten wij ons met een glaasje rosé en een assiette met pittige lekkernijen. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn. Voor de avond scoren we een aardig menuutje en de lokale TV voorspelt voor morgenochtend redelijk weer. En dan lokt het strand. Niet om te bakken maar om lekker een eind langs de vloed-/eblijn de wandelen. We zien er naar uit.