Nyons - i.p.v. kaarten

Als toerist moet ik bekennen dat ik doende ben mij mede schuldig te maken aan de teloorgang van een hele industrie. Ik heb het over de ansichtkaart, ontstaan in een tijd dat het maken van vakantiekiekjes* nog geen gewoonte was. Vakanties trouwens ook niet.

Wij hebben toch jarenlang iedere vakantie ergens tussen de 20 en 40 kaarten naar de thuisblijvers gestuurd. En dan moest je ze natuurlijk wel kopen bij die winkels die ook postzegels (des timbres) verkochten. Later leerden we dat je in Frankrijk bij de zaken met het Presse-uithangbord moest zijn. Van die 20-40 kaarten is er deze vakantie nog welgeteld eentje (1) overgebleven... Vervolgens moet je dan op zoek om de ook hier bijna uit het straatbeeld verdwenen brievenbus te vinden.

Daarom hier maar een ode aan de prentbriefkaart. Ze zijn er nog wel wel maar voor hoe lang nog?

Ten bewijze dat we hier echt geweest zijn, hieronder een zelf genomen foto van het min of meer zelfde uitzicht vanaf de Pont Roman, dat ook hierboven te zien is. Zoek de overeenkomsten.

Vanmorgen was het hier lekker en zonnig weer. Maar het kan ook met bakken uit de hemel komen. Hieronder een video (2x klikken) van de plens water die we gisteren tijdens het diner in de Allée Manger mochten ervaren.

* Het woord 'kiekje' kent ook een leuke geschiedenis. Deze tot soortnaam verworden familienaam is afkomstig van de 19e eeuwse Joodse fotograaf Israël David Kiek. Die maakte in Leiden, enigszins tegen zijn zin, veel foto's van de heren studenten. Kennelijk zijn die foto's als kiekjes bekend geworden: snel gemaakte foto's, genomen in allerlei, zeker toen ongebruikelijke omstandigheden.
Op de afbeelding helemaal bovenaan dit blog is rechts het Haagse hotel Kiek zichtbaar. Het was gelegen op de hoek van de Wagenbrug en de Bierkade. Het stond onder rabbinaal toezicht en mocht zichzelf dus aanprijzen als een koosjer hotel waar het Joodse reizigers was toegestaan te verblijven. Ik heb het niet uitgezocht maar het is aannemelijk dat er familiebanden bestonden tussen hoteleigenaar Abraham Kiek en de Leidse fotograaf. Geheel ter zijde maar zeer toepasselijk, op het moment dat ik dit schrijf onweert het en zijn de flitsen niet van de lucht...