Summary holidays - 2018 - Samenvatting vakantie

For the English text please scroll down.

Was er in vorige jaren al een tendens om onze oude gewoonte, om elke nacht in een andere plaats door te brengen, wat aan te passen naar een wat langer verblijf in een beperkter aantal plaatsen, dit jaar spant daarin wel de kroon. Voor het eerst verbleven we 14 dagen in één plaats en in één hotel, en wel in Nyons in de Franse Drôme. En is het bevallen? Nou, niet helemaal. Zo'n periode is toch wel wat lang. Op een gegeven moment raak je toch wat uitgekeken. Dus dat gaan we volgend jaar niet meer doen. Maar een weekje ergens blijven, dat gaat zeker wel gebeuren. Om misverstanden te voorkomen, we hebben het in Nyons verder prima naar onze zin gehad.

Ook in ander opzicht hebben we nog wel een record gevestigd, nog nooit waren we 30 dagen achtereen op pad. Dat lijkt lang, dat is het ook, maar terugkijkend valt het wel mee. Time flies. Het weer was overwegend goed. In de Drôme wat meer bewolking dan we daar gewend zijn maar de temperaturen waren maar zelden lager dan 22, 23 graden. En die ene plensbui staat gedocumenteerd op één van de Nyons-blogs.

In totaal sliepen we op 13 adressen waarvan 12 hotels en 1 particulier (Thea en Jan). Om al die adressen te bereiken reden we 4.424 km van huis tot huis. Daarbij verstookten we 378 liter euro95. Dat is gemiddeld 1:11,7. Niet slecht voor het ouwe beestje dat de RAV4 inmiddels is (11 jaar). Dat gemiddelde is ook mogelijk geworden door het relatief hoge aantal kilometers dat op de autoroute/autostrada werd afgelegd. Eveneens gemiddeld betaalden we € 1,56/ltr met een jaloersmakende € 1,282 in Luxemburg. Tijdens deze reis is de RAV4 ruimschoots door de 180.000 km-grens geschoten. En geen mankementje, mijnheer. Alleen zag ik bij thuiskomst dat er aan het rechter achterwiel één (van de vijf) wielmoer ontbrak...

Waar we "vroeger" overal op de Jozef & Mariamanier bij hotels aanklopten of er nog een kamer beschikbaar was, maken we nu één of twee dagen van te voren gebruik van trivago.nl. En ik moet zeggen, dat werkt, inclusief de financiële afwikkeling, goed. De vragenlijsten, die er wel het gevolg van zijn, klik ik enthousiast weg.
Dit jaar spendeerden we gemiddeld € 119/nacht voor logies en ontbijt. Het getal is hoger dan vorig jaar; de oorzaak daarvan is dat we ook een behoorlijk aantal keren het diner in het hotel hebben gebruikt. En dat komt dan ook op dezelfde rekening terecht.

Gewoontegetrouw gingen we eind mei op pad. De route was als volgt met de overnachtingsplaatsen in het blauw en tussen haakjes het aantal overnachtingen (indien >1). Ook nog een paar [uitstapjes]. 

Castricum - N513 - N203 - A9 - A2 - Eindhoven - N69 - N74 - N175 - N74 - Kuringen - Hasselt - Rondweg Luik - A26 - E25 - A31 - Bulgnéville - Contrexéville - Bulgnéville - A31 - A6 - Vienne - A6 - Montelimar - D133 - Grignan - Valreas - Nyons (14) - [Vaison-la-Romaine] - [Valreas - Beaumes-de-Venise - Carpentras - Vaison] - D538 - Vaison - D977 - Violes - D977 - D950d - D907 - A7 - A8 - DN7 - Fréjus -  D37 - A8 - A10 - Nervi - A12 - Fi-Pi-Li - Ginestra Fiorentina - San Casciano - RA3 - San Donato in Poggio (4) - [Certaldo Alto, Passignano, Greve in Chianti] - RA3 - San Casciano - Ginestra Fiorentina - Fi-Pi-Li - A12 - A10 - Vado Ligure - Bergeggi - Spotorno - A10 - A8 - Aix-en-Provence - A9 - A54 - A9 - Montpellier - A750 - A75 - Saint Flour - A75 - A71 - A85 - Tours - A10 - A28 - A11 - A28 - D913 - D490 - Pont de Brotonne - Yvetot - Doudeville - Saint-Valéry-en-Caux - Doudeville - A29 - A28 - A16 - A18 - Adinkerke - De Panne - Veurne - A18 - A10 - N44 - Maldegem - N49 - Zelzate - A11 - R2 - Liefkenshoektunnel - A12 - A4 - A29 - A15 - A4 - A5 - A9 - N203 - N513 - Castricum

Op de kaart ziet dat er zo uit:

De uitreis naar Italië

De thuisreis

Hoewel de mens geneigd is gebaande paden te volgen, hebben we toch dit jaar in een aantal voor ons onbekende plaatsen geslapen. Het zijn Hasselt (B), Vienne (F), Nervi (It), Bergeggi (It), Aix-en-Provence (F) en Tours (F). De Italiaanse plaatsen scoren het hoogst op de toeristische populariteitsladder. 
Tot slot nog twee "dingetjes".
Bij het opnemen van geld bij een bank in Saint Flour viel op dat ze daar nog geen afstand hebben gedaan van die goeie ouwe Franse franc. Maar ja, het is ook pas 16,5 jaar geleden dat de euro werd geïntroduceerd.

Wel klantvriendelijk dat mijn pas als een Nederlandse pas wordt herkend.

In 2005 kwamen we in Vieux-Boucau in contact met een paar Nederlandse mensen, toen nog woonachtig in Fleurance in de Gers. Het klikte, zoals dat heet, en we zien ze nog steeds een paar keer per jaar, het zijn echte vrienden geworden. 
En dat gebeurde dit jaar weer, nu met een Vlaams echtpaar. In Nyons hebben we nog een keer samen wat gedronken en gegeten en het ziet er naar uit dat ook daar weer een leuk contact uit voortkomt. Vakantie houden heeft zo z'n aangename kanten en daar is dit er zeker en vast eentje van, fijne mensen ontmoeten.

Summary 2018 holidays
In the distant past we spent every night in a different hotel. Last year we definitely broke with this custom. And this year we spent an unheard of 14 days in one place. The place is Nyons and it is situated in the French Drôme. Did we like that? Yes and no. Nyons is a very nice place but two weeks is a bit much. You get to the point where you intimately know all the terraces. And the waiters. So next year Nyons certainly is a possibility but for a week at the max.

Never before our holidays lasted for as long as 30 days, this one did. Looking back it seemed like a short period but that was possibly influenced by the fact that the weather was fine during practically the whole period. Temperatures were rarely lower than 22, 23 degrees Celsius and we experienced one monsoon-like downpour. But that was it.

We slept in 12 hotels and one private house. To reach all these places we drove 4.424 kilometers (2.749 miles). The car, an 11 years old Toyota RAV4, consumed 378 litres euro95 in the process. That is 11.7 kilometers to the liter. On average we paid € 1,56/l. In Luxemburg they offer the best deal: € 1,282/l. So much for the common market.
During this trip the car passed the 180,000 kilometers mark without a single hitch. However, when checking the wheels upon returning home, one of the nuts of the right rear wheel was missing. Fortunately there were four left...

In the past we obtained hotel rooms the Joseph and Mary manner. In other words we never booked a room in advance and just went in trying our luck. These days we use internet or e.g. trivago.co.uk to be more precise. And I have to say, it works well including the financial side of it. 

On average we spent € 119/night for bed and breakfast. This amount is somewhat higher than last year mainly due to the fact that we enjoyed a number of dinners in the hotels we stayed in. And of course that is added to the bill.

As we did in other years we started our journey by the end of May. The route was as follows with the overnights in blue and the number of overnights in parenthesis (if >1). [We also made some side trips.]

Castricum - N513 - N203 - A9 - A2 - Eindhoven - N69 - N74 - N175 - N74 - Kuringen - Hasselt - Rondweg Luik - A26 - E25 - A31 - Bulgnéville - Contrexéville - Bulgnéville - A31 - A6 - Vienne - A6 - Montelimar - D133 - Grignan - Valreas - Nyons (14) - [Vaison-la-Romaine] - [Valreas - Beaumes-de-Venise - Carpentras - Vaison] - D538 - Vaison - D977 - Violes - D977 - D950d - D907 - A7 - A8 - DN7 - Fréjus -  D37 - A8 - A10 - Nervi - A12 - Fi-Pi-Li - Ginestra Fiorentina - San Casciano - RA3 - San Donato in Poggio (4) - [Certaldo Alto, Passignano, Greve in Chianti] - RA3 - San Casciano - Ginestra Fiorentina - Fi-Pi-Li - A12 - A10 - Vado Ligure - Bergeggi - Spotorno - A10 - A8 - Aix-en-Provence - A9 - A54 - A9 - Montpellier - A750 - A75 - Saint Flour - A75 - A71 - A85 - Tours - A10 - A28 - A11 - A28 - D913 - D490 - Pont de Brotonne - Yvetot - Doudeville - Saint-Valéry-en-Caux - Doudeville - A29 - A28 - A16 - A18 - Adinkerke - De Panne - Veurne - A18 - A10 - N44 - Maldegem - N49 - Zelzate - A11 - R2 - Liefkenshoektunnel - A12 - A4 - A29 - A15 - A4 - A5 - A9 - N203 - N513 - Castricum

Please scroll up to see our route projected on the map.

This year we spent the night in six places we never were before. They are Hasselt (B), Vienne (F), Nervi (It), Bergeggi (It), Aix-en-Provence (F) en Tours (F). The Italian villages score best from a tourist point of view.

Two last things.
When withdrawing money from a Saint Flour bank it became clear that, 16.5 years after it went up in smoke, the French franc (FRF) is still among us. Some institutions have long memories...

As in other years also this year we met a very pleasant (Belgian) couple which we hope to see again. Meeting other people is definitely one of the nice side effects of travelling around.

De Panne - Castricum

Over zo'n laatste etappe valt weinig bijzonders te melden. Vermeldenswaard is alleen dat de route via de Liefkenshoektunnel nog steeds niet echt staat aangegeven. Voor de mensen die in Antwerpen immer vastlopen in de Kennedytunnel, overweeg eens om noord van Antwerpen richting Rotterdam/A4 te gaan. Je neemt dan de N49 via Zelzate. Het probleem is de juiste afslag te vinden. Probeer Rotterdam aan te houden via de R2. Ook druk maar geen files. Voor beide tunnels moet wel tol betaald worden (€ 6,00) maar dat is het vermijden van de Kennedytunnel meer dan waard. Tom-tom geeft de Liefkenshoektunnel wel aan, zoek in de gemeente Lillo.
Wanneer we Castricum binnenrijden zijn we op de kop af 30 dagen weggeweest, een record. Wel zo'n 100 km minder gereden dan vorig jaar. Binnen(zeer)kort volgt de traditionele samenvatting van deze vakantie. Ter herinnering aan al het fraais dat we zagen, hieronder nog een plaatje van de kust bij Nervi (Genua).

Nervi on the Golfo di Genova coast

Saint Valéry-en-Caux - De Panne

Na in Saint Valéry nog van een echt Frans ontbijtje (1 stukje stokbrood, 1 croissant, boter, jam en een sloot zwarte koffie; het stokbrood dient in de koffie gesopt te worden) genoten te hebben en nog een foto van het rijzend water in de haven te hebben geschoten, gaan we op pad naar De Panne. Onderweg, zelfs bij de ferry, is het rustig.
In De Panne kunnen we met vreugde constateren dat de kusttram naar Knokke nog steeds rijdt. Dat zou men in Nederland ook moeten doen, zo'n tram laten rijden van de Hoek naar Den Helder.

De kusttram gezien vanuit onze kamer

 Maar niet alles in De Panne is goed. De boulevard wordt verziekt door torenhoge appartementsgebouwen. En fraai kan ik ze ook niet vinden. Eigenlijk geldt dit voor de hele Belgische kust. Jammer.

Dan oogt de Zeelaan een stuk gezelliger.

Morgen de laatste etappe naar Castricum via de Liefkenshoektunnel. Dan zit het er weer op.

Tours - Saint Valéry-en-Caux

Terwijl we Tours verlaten, zien we dat de stad op maandag al een stuk gezelliger oogt dan op zondag. We hebben zelfs heuse terrasjes gezien, een eindje naar het noorden op de Avenue de Grammont. Maar dat is nu allemaal verleden tijd, we zijn inmiddels in Saint Valéry-en-Caux beland. Op weg daar naartoe leidde onze tom-tom ons nog via onvermoede weggetjes in de buurt van onze eindbestemming. Dat gebeurde al eerder in Italië ook. Een berekende afstand van een paar meter korter en je ziet nog es wat van de wereld! Dat komt doordat het apparaat geen onderscheid kan maken tussen lokale hoofdwegen en binnendoortjes.
In Saint Valéry gaan we eerst tanken en boodschappen doen. De E95 kost er € 1,48/ltr. Dat soort prijzen vind je alleen bij de supermarkten, zoals hier bij Leclerc. Over de uitstalling van etenswaar daar heb ik al eens eerder geschreven. Hieronder een deeltje van de groente- en fruitafdeling. Men schroomt niet om er een echte (!) complete boom bij te zetten.

In de haven kunnen we constateren dat laag water nog steeds heel erg laag is.

Laag water

Maar vannacht staat het nog slechts een metertje onder straatniveau! Een verschil van zo'n 4 meter. U moet me maar geloven want ik kom er mijn bed niet voor uit. Misschien maak ik er morgenochtend nog een plaatje van.

Update 26 juni 2018
Ik heb het even nagekeken, het verschil tussen eb en vloed in Saint Valéry is 5.60 mtr! Vanmorgen om half negen, ruim 2,5 uur voor hoog water, een foto gemaakt. Daarop is het verschil met de foto hierboven al wel te zien.

Hoger water

Voor onze zeevarende vrienden hieronder een foto van de port de plaisance. Dus mocht de Lady An ooit nog terugkomen naar Holland, dan kan hier een tussenstop gemaakt worden.

Port de plaisance in Saint Valéry

Morgen door naar onze traditioneel laatste stopplaats: La Panne (B). Maar De Panne mag ook.
Tot morgen.

Saint Flour - Tours

Het stoplicht staat op rood,
Het stoplicht staat op groen,
Ja, in Tours is altijd wat te doen.

Met dank aan Herman Finkers maar wat waar is, is waar, op zondag is er in veel Franse steden weinig te doen. Neem nou één van de hoofdstraten van Tours waar wij deze middag zijn aangekomen, de Avenue de Grammont. Ik denk niet dat je daar op een doordeweekse dag midden op de avenue zou kunnen gaan staan om nevenstaande foto's te maken. De één naar het noorden, de ander naar het zuiden, genomen vanuit dezelfde positie. Gelukkig stonden er voor ons hotel een hele serie fraai bloeiende bomen, anders was er helemaal niets te melden.

Naast fraaie bomen hebben ook reclamezuilen altijd mijn aandacht.

Morgen door naar Saint-Valery-en-Caux.

Aix-en-Provence - Saint Flour

Het Campanile-hotel in Aix is geen George V in Parijs maar het dinerbuffet was dik in orde. En dat voor het ontbijt idem. Met een "kleine" omweg via Montpellier rijden we via de doorgaans rustige A75 naar Saint Flour in de Auvergne. "Doorgaans" omdat we er vandaag een vette vertraging van 45 minuten opliepen wegens wegwerkzaamheden. Maar je kunt niet alles hebben. Het was mooi weer maar wel "slechts" 23 graden. De route voert langs Millau (bij de Tarn), nu al bekend wegens de brug over die rivier. Reporter Jeanne heeft er nog een shotje van gemaakt.

De brug bij Millau in de A75

Ook kunnen we, letterlijk in het voorbijgaan, nog een blik werpen op het roze Viaduc de Garabit.
In Saint-Flour aangekomen blijkt daar een dag vol muziek georganiseerd te zijn. Het is er gezellig druk en op vele plaatsen wordt muziek gemaakt, tot in de kathedraal aan toe.

Muziekvoorstelling in de Saint Pierre

En ook op straat, het is niet allemaal mijn smaak maar wel gezellig. Zoals dit:

Overigens, Saint Flour kent een laag en een hoog deel. Het hoge deel is het aantrekkelijkst en daar ligt ook de kathedraal. Het is geen wonder van schoonheid maar als monument toch indrukwekkend.

Saint Pierre

Vanuit ons in het hoge deel gelegen hotel, is het lager gelegen deel van de stad te bewonderen.

De verbindingsweg tussen de twee delen, is een gemeen klimmetje van zo'n 10% over 300 meter. Het schijnt eens de finish van een Tour de France-etappe geweest te zijn.
Tijdens het diner zien we hoe de Duitsers op het nippertje van de Zweden winnen (WK voetbal).

WK-voetbal Zweden-Duitsland 1-2

Morgen door naar Tours.

San Donato - Bergeggi - Aix-en-Provence

Na een verblijf van vier dagen in/bij San Donato, gisteren via de Fi-Pi-Li weer terug naar Frankrijk. Niet in één keer, da's wat veel (km's) van het goede. Dus 60 km west van Genua, in Bergeggi een onderkomen gevonden. Het hotel dat e.e.a. bestiert, heeft gelukkig een restaurant. Tien maal per jaar hebben ze uitsluitend een bijzonder champagnemenu. En vanavond was één van die avonden. Boffen wij even! Echter, de kosten bedragen € 150,00. Per persoon wel te verstaan. Zoveel dorst hadden we nu ook weer niet dus daarom eerst maar genoten van het uitzicht. Ons appartement torent zo'n 100 mtr. boven de kustweg uit. In de verte kan je Genua zien liggen.

Vergezicht op Genua vanuit Bergeggi

Omdat we toch wel trek hadden, met de auto naar beneden en daar, in Vado Ligure, een best restaurantje gevonden. Het laat zich raden wat we daar gegeten hebben maar hij was erg dun. Voor het overige is daar niet veel te doen. Het is een bedrijvig plaatsje, je ziet er geen toerist. Wel bloeit de bougainville er fraai.

Bougainville in Vado Ligure

De weg omhoog, terug naar ons appartement, is op sommige plaatsen zeer nauw. Maar met medewerking van tegenliggers komen we veilig en ongeschonden boven. De andere morgen is het nogal bewolkt maar op zee zie je de zon al schijnen. Dus dat gaat goedkomen.

Vandaag zijn we verder gereden, naar Aix-en-Provence. Behalve dat het warm was, dat we nu eindelijk van de vele tunnels en tunneltjes verlost zijn en dat we de Italiaanse kofferbakcoureurs achter ons gelaten hebben, valt over die rit weinig te melden. Morgen door naar Saint Flour in de Auvergne.

Passignano en Greve in Chianti

Eergisteren, op de 20 juni, een ritje gemaakt naar eerst de Abdij van Passignano met o.m. een de fraaie kerk van San Michelle. Het geheel is gedeeltelijk gerenoveerd. De toegang naar het complex bestaat uit een pad met aan beide zijden forse cypressen. Veel Toscaanser kan je het niet krijgen.

De toegang tot de abdij in Passignano

 In de kerk zijn, als je er van houdt, fraaie wandschilderingen te bewonderen. Sommigen schijnen zeer oud te zijn. Het zelfde geldt voor de monniken, daar zijn er ook niet zo veel meer van.

Greve in Chianti staat bekend om zijn driehoekig plein met een fraaie arcade en veel sfeer.

De arcade in Greve

Na in Greve al wat nattigheid tot ons genomen te hebben, kregen we op de thuisreis nog een heuse stortbui te verduren.
Met dank aan de gids!
's Avonds een echt Italiaanse maaltijd genoten (en dat bedoel ik letterlijk) in hét restaurant van San Donato en wijde omgeving: La Toppa. Dan is een kilometertje teruglopen ook geen overdaad...

Certaldo Alto

Gisteren een ritje gemaakt naar het 20 km verderop gelegen Certaldo. Het zou de geboortestad zijn van Giovanni (Jan) Boccaccio, de schrijver van de Decamerone. Het hoger gelegen deel, Certaldo Alto, is het meest bezienswaardig. Oude huizen, een kerk en fraaie uitzichten, maken een bezoek de moeite waard. Je kunt naar boven lopen maar dat is voor mijn gevoel in de zomer geen goed idee. Wij kiezen dus voor de funicolare, een woord dat mij eerst aan iets begraafplaatserigs deed denken. Maar het woord betekent letterlijk 'kabel'. Het is een kabelcabine die over een rail naar boven wordt getrokken. Een soort tandradbaan, maar dan anders.

Het spoor van de funicolare

De van vele emblemen voorziene kerkmuur

 

Doorkijkje in Certaldo Alto 

Hoewel vanuit het hooggelegen gedeelte van Certaldo van fraaie uitzichten genoten kan worden, doen de hoge temperaturen er geen goed aan. Er hangen dan zinderende luchten die de scherpte/diepte voor een goed deel wegnemen. Het is niet anders. Het nuttigen van een glaasje Vernaccia uit het naburige San Gimignano, vergoedt veel.
's Avonds nog een ritje naar de luchthaven van Florence om een gast op te halen en de dag was weer prettig gevuld.

Nervi - San Donato

Omdat het betalen voor ons diner op de 16e was mislukt (de credit card-verbinding was er niet of deed het niet of zoiets), zijn we eerst de 17e naar ons restaurant teruggegaan om onze schulden te voldoen. Gelukkig kan je in Italië nog gewoon bij een restaurant weggaan zonder te betalen (of af te wassen). Daarna nog wat van het uitzicht vanaf de boulevard genoten.

Vervolgens de rijk van tunnels voorziene E80 richting Livorno opgegaan. Op aangeven van Jan niet via Florence gereden (druk) maar de E80 aangehouden totdat we vlak voor Livorno de Fi-Pi-Li kruisen. Dat is de weg die Firenze, Pisa en Livorno verbindt. Via de afslag Ginestra Fiorentina komen we dan op de weg richting Siena en is de afslag naar San Donato snel gevonden. Italië telt vele San Donato's, daarom kent deze de toevoeging 'in Poggio'. Daarna zijn we snel waar we zijn willen en lonkt het zwembad. Een extra prettig idee nu de thermometer op 30 staat.

's Avonds kunnen we zelf weer constateren dat de pizza's nergens dunner zijn dan hier.
Con i nostri saluti.

Fréjus - Nervi

Hoewel de autoroute/autostrada van Fréjus naar onze eindbestemming, zeker niet oninteressant is, kan je maar beter je ogen op de weg houden. Veel bochten, veel tunnels en ook veel Fransen/Italianen die, net als veel mensen in Nederland, geen idee meer hebben dat er tegenwoordig ook richtingaanwijzers in auto's zitten. Vanaf de laatste aire in Frankrijk, heb je een mooi, zij het wat wazig (warmte) uitzicht op Monaco.
Het is rustig op de weg en omstreeks 13.30 uur parkeren we bij het hotel in Nervi. Ooit was dit een vissersdorpje maar dat is inmiddels opgeslokt door grote buurman Genua. Vanuit onze hotelkamer hebben een fraai uitzicht op de omgeving.

Een deel van Nervi

Ons hotel ligt op 100 meter van de zee en, de waarheid gebiedt dit te melden, op iets minder meters van het treinstation. Maar je hoort ze nauwelijks, echt waar.

Nervi, geen strand, toch mooi

Voor vanavond hebben we al een restaurantje uitgezocht met vue mer, zoals dat (niet hier) heet. Dus in het onwaarschijnlijke geval dat het eten niet smaakt, genieten we toch van het uitzicht.
Tussen alle bedrijven door zien we nog wat flarden WK-voetbal, o.a. dat IJsland de Argentijnen op 1-1 houdt. Het wordt een interessant toernooi maar, zoals gezegd, het heeft dezer dagen niet onze primaire belangstelling. Onder het gebeier van de belendende kerk, ja ook dat nog, bereiden wij ons voor op de laatste etappe, morgen naar San Donato in Poggio.
Ciao!

Nyons - Fréjus

Nadat we onze schulden, 14 dagen verblijf in hotel Colombet, voldaan hebben, (gisteren) op weg naar het zuiden. Naarmate de reis vordert wordt de lucht strakker blauw en de temperaturen hoger. Dan leer je de zegeningen van de airco in de auto weer waarderen. Het is rustig op de weg en rond half  twee zijn we in Fréjus. Het hotel ligt op loopafstand van de haven. Hoewel Fréjus niet de status van Monaco heeft, liggen er toch veel luxueus uitziende jachten.

De haven van Fréjus met het gebouw van de havendienst

Ook 's avonds ziet het er aantrekkelijk uit.

Strakjes door naar Genua. Arrivederci!

Nyons - i.p.v. kaarten

Als toerist moet ik bekennen dat ik doende ben mij mede schuldig te maken aan de teloorgang van een hele industrie. Ik heb het over de ansichtkaart, ontstaan in een tijd dat het maken van vakantiekiekjes* nog geen gewoonte was. Vakanties trouwens ook niet.

Wij hebben toch jarenlang iedere vakantie ergens tussen de 20 en 40 kaarten naar de thuisblijvers gestuurd. En dan moest je ze natuurlijk wel kopen bij die winkels die ook postzegels (des timbres) verkochten. Later leerden we dat je in Frankrijk bij de zaken met het Presse-uithangbord moest zijn. Van die 20-40 kaarten is er deze vakantie nog welgeteld eentje (1) overgebleven... Vervolgens moet je dan op zoek om de ook hier bijna uit het straatbeeld verdwenen brievenbus te vinden.

Daarom hier maar een ode aan de prentbriefkaart. Ze zijn er nog wel wel maar voor hoe lang nog?

Ten bewijze dat we hier echt geweest zijn, hieronder een zelf genomen foto van het min of meer zelfde uitzicht vanaf de Pont Roman, dat ook hierboven te zien is. Zoek de overeenkomsten.

Vanmorgen was het hier lekker en zonnig weer. Maar het kan ook met bakken uit de hemel komen. Hieronder een video (2x klikken) van de plens water die we gisteren tijdens het diner in de Allée Manger mochten ervaren.

* Het woord 'kiekje' kent ook een leuke geschiedenis. Deze tot soortnaam verworden familienaam is afkomstig van de 19e eeuwse Joodse fotograaf Israël David Kiek. Die maakte in Leiden, enigszins tegen zijn zin, veel foto's van de heren studenten. Kennelijk zijn die foto's als kiekjes bekend geworden: snel gemaakte foto's, genomen in allerlei, zeker toen ongebruikelijke omstandigheden.
Op de afbeelding helemaal bovenaan dit blog is rechts het Haagse hotel Kiek zichtbaar. Het was gelegen op de hoek van de Wagenbrug en de Bierkade. Het stond onder rabbinaal toezicht en mocht zichzelf dus aanprijzen als een koosjer hotel waar het Joodse reizigers was toegestaan te verblijven. Ik heb het niet uitgezocht maar het is aannemelijk dat er familiebanden bestonden tussen hoteleigenaar Abraham Kiek en de Leidse fotograaf. Geheel ter zijde maar zeer toepasselijk, op het moment dat ik dit schrijf onweert het en zijn de flitsen niet van de lucht...

Carpentras

Vandaag is het qua weer een weinig toeristieke dag. M.a.w. het is bewolkt, heeft geregend en de temperatuur is rond de 20 graden. Reden genoeg om wat boodschappen te gaan doen bij Leclerc in Valreas, 14 km verderop. Leclerc is niet alleen goed om te tanken (vandaag € 1,516/ltr voor euro95), ze hebben ook een rijke verzameling autokaarten. Dus daarom de gelegenheid te baat genomen en een paar recente exemplaren van Frankrijk en Italië aangeschaft.

Tegen concurrerende prijzen gekocht bij Leclerc

Overigens, nog even terugkomen op de huidige weersgesteldheid. Van een Belgisch echtpaar hoorden wij dat een autochtoon uit Mirabel-aux-Baronnies beweert dat wanneer de top van de Mont Ventoux in wolken is gehuld, het weer drie dagen van slag is. Daar lijkt wel enige waarheid in te zitten. Gelukkig blijft de temperatuur op een aangenaam niveau.

Vanuit Valreas rijden we naar Carpentras. De reis gaat via de (bij ons) befaamde cave in Beaumes-de-Venise. Voor de zekerheid stoppen we er maar niet, al was het alleen maar omdat ze er daar niet voor terugdeinzen je ook 's morgens vroeg al een glaasje aan te bieden. En dat het lekker is, dat is ons al jaaaren bekend.
Carpentras oogt als een oude provinciestad van enige omvang. Maar wanneer je nakijkt hoeveel inwoners het heeft, dan blijken dat er net zoveel te zijn als in Castricum, zo'n 27.000. Desgevraagd zou ik dat zeker niet zo hebben ingeschat.

Straatje in Carpentras (in zwart/wit)

De Carpentrassiaanse variant van de Haagse Passage

En tot slot, want mag niet ontbreken, de kathedraal van Carpentras, de Saint Siffrein.

Geen gering kerkje voor een klein stadje

Terug naar Nyons via Vaison. Al met al een ritje van ruim 90 km.
Au revoir!

Wat sfeertekening uit Nyons

Als je, zoals wij, regelmatig in Nyons rondloopt en daar wat kilometertjes aflegt, dan zie je wel het een en ander dat de moeite van het noemen/tonen waard is. Allemaal niet schokkend maar toch  leuk/fraai genoeg om hier ten tonele te voeren.
Als je kijkt naar de manier waarop tijdens Franse markten, maar ook bij Leclerc, vis geëtaleerd wordt, dan vind ik dat dat altijd op een zeer appetijtelijke manier gebeurt. Zo ook op de donderdagse markt hier in Nyons. Zeg nou zelf, zelfs mijn broer zou er trek in krijgen.

Les poissons de Nyons

Een stadspoort uit de 15e eeuw geeft een mooi avondlijk doorkijkje naar het centrum van Nyons, een rotonde waarop alle wegen uit de streek samenkomen.

De stadspoort uit de 15e eeuw

Aan deze kant van de poort begint het restauratieve deel van Nyons.

Dat gaat verder in een straatje dat wij voor het gemak de Allée Manger hebben gedoopt.

De Allée Manger

Ook het clubleven bloeit in Nyons. Maar een scrabbleclub kenden wij nog niet.

En of dit nu de manier is om te voorkomen dat er aangeplakt wordt ...

Tot slot de (hier) befaamde Romeinse Brug over de Eygues. Het is een video en ik hoop dat ie het (na 2x klikken) doet.

A tout à l'heure!

Vaison la Romaine - le marché

Elke dinsdag is er markt in het naburige Vaison, en niet zo'n kleintje ook. Het is zelfs de vraag wat er groter is, Vaison of de markt. Zo vroeg in het seizoen is de markt nog wel te doen, je kunt nog redelijk je eigen tempo lopen. Over een paar weken, dan spring je op en je wordt door de menigte van kraam naar kraam gedragen. een soort kraam surfing. Na een paar uur hadden we het wel weer gezien en zijn we teruggereden naar Nyons.

Zelfs in een provinciestadje als Nyons, zijn de effecten van het terrorisme zichtbaar. Bij een restaurant troffen we onderstaande waarschuwing aan.

Om veiligheidsredenen zijn rugzakken [...] verboden

Aan het eind van de middag werden we nog vergast op donkere wolken, onweer en een welhaast tropische regenbui. Bij de Romeinse brug in Nyons, zag dat er zo uit:

Onweer boven Nyons

Nog net op tijd zijn we een [Frans] Antilliaans restaurant binnengevlucht. Het interieur zag er fraai uit en de gerechten waren prima.

Het interieur van restaurant La Batida