Vieux-Boucau - Foix

Na een op de kamer gebracht (service de la hotel) ontbijt genuttigd te hebben, keren we Vieux-Boucau de rug toe. Het was aangenaam maar, na ruim een week, lang genoeg. De VB-se stranden kennen voor ons geen geheimen meer, de lokale restaurants evenmin. Via Soustons en Peyrehorade, een dorpje waar we vele jaren geleden al eens in een wat duister hotel verbleven, rijden we naar de A64, ook wel La Pyrénéenne genaamd. De naam is spectaculairder dan de omgeving want door de Pyreneën komt ie niet. Zo'n 50 km voor Toulouse verlaten we, na betaling van € 17,00, de autoroute en rijden via fraai glooiend landschap op Foix aan. De bewolking van de kust heeft inmiddels plaatsgemaakt voor ruim aanwezige zon en 27 graden. Jeanne doet het zwembad van het hotel alle eer aan en opgefrist tijgen wij naar down town Foix. Daar blijken de parkeerautomaten in een soort fruit machines veranderd te zijn. M.a.w. je stopt er geld in en er komt een bonnetje met onzin uit. Maar wij hebben veel over voor de ondersteuning van de gemeente Foix, we proberen het dus nog een keer. Bij wijze van bonus wordt betalen na 18.00 uur niet meer op prijs gesteld.
Het terrasleven in Foix is nog immer goed ontwikkeld en de restaurantjes in de smalle straatjes idem. We laten ons de haricots blancs et saucisses en de confits de canard, een soort invalide eend want maar één poot, goed smaken.

Onze Rue de Restaurant

En vriend Nico doen wij vast een plezier met deze foto van een klassieker.

Morgen weer verder naar het oosten, u hoort nog waar wij remmen.