Massa - San Donato in Poggio

Bij het afscheid van onze hotelier vanmorgen, kregen we een fles lokale witte wijn cadeau. Dat is een bijzonder aardige geste en waarschijnlijk haalt ie het eind van de week niet, de fles wijn bedoel ik. Het hotel (Gabrini) was overigens prima, niets op aan te merken, integendeel.
Bij wijze van uitzondering stond er vanmorgen een prettig windje. Dat maakte de warmte een stuk dragelijker. Tijdens een laatste wandeling naar het strand komen we nog een echte Italiaanse muurtekst tegen, een beetje plat maar vooruit. Men vindt het kennelijk niet nodig 'm te verwijderen. Voor de lunch gaan we nog één keer bij de Duitse kampcommandante langs. Ze mag dan een stem van schuurpapier hebben, haar gerechten kunnen de toets der kritiek meer dan doorstaan.
Dan op weg naar San Donato waar familie een deel van de zomer doorbrengt. Waar wij nu een aantal dagen letterlijk en figuurlijk vergast zijn door over boulevards op motoren en in auto's voortjakkerende Italianen, bevinden we ons nu in een soort geluidsvacuüm. Alleen het bescheiden geluid van merel en koekoek bereikt onze oren. Het subtiele geplons dat Jeanne's te waterlating veroorzaakt, neem ik op de koop toe.

Casa del Bosco

De dag wordt afgesloten met een aangeklede caprese en espresso +. Morgen zien we verder.