Riudarenas

5 juni

Casa Pequena

Vandaag doen we een tochtje naar Memory Lane. Vele vakanties brachten wij met de kinderen door in Kap's Casa Pequena in Riudarenas. Waar?? roepen de kenners van de Spaanse topografie. Zo’n 20 km onder Gerona en een tikkie oost van Santa Coloma de Farnes, dan weet u het wel. En daar waren we nu maar een 70 kilometer vandaan. Dus… inderdaad. Bovendien hadden we een vererende opdracht voor de aanschaf van autochtone Spaanse zeep en die vind je alleen nog maar in heeele kleine dorpjes. Dus al vroeg togen wij op pad om uit te vinden dat er op de N11 wel het één en ander veranderd was. Een tunneltje hier, een rotondetje daar plus de nodige bebouwing die we nog nooit gezien hadden. In de befaamde bocht van de N11, bij de afslag naar Mallorquines, hebben we met spijt moeten constateren dat de Tourist voor de eeuwigheid gesloten lijkt. Maar ook hier een rotonde. Riudarenas is nog redelijk het zelfde. Wel een beetje meer bebouwing en industrie maar de weg naar Casa Pequena (CP) is nog geheel in oude staat. De brug over de rio ligt er, zoals immer, geheel nutteloos bij want water ho maar. Het enige dat wij niet meer hebben kunnen terugvinden, was de boom waartegen we onze trouwe Citroën BX (PY-12-TY voor de kenners) total loss hebben gereden. Bij CP aangekomen troffen we Mary Jane die met een motorzaag doende was. Ze was aangenaam verrast ons te zien. Het zelfde gold mevr. Van Ditmar, inmiddels bijna 90, die Jeanne na al die jaren nog herkende. We werden onthaald op een versnapering en het verleden passeerde de revue. Om maar een paar personen te noemen: Pedro (3 jaar geleden overleden), Dolores, (idem, 2 jaar geleden), Roberto (ook vorig jaar) en de Zwitser, die de boerderij van tante Rosien kocht, is ook niet meer. La Brasa wel, maar nu gerund door de zoon van de postbode, en CP verbouwd. Ook het kerkje op de top van de berg is er nog steeds. Wanneer je de moeite neemt je eigen dekens en zo mee te nemen, dan mag je er zelfs blijven slapen. Veel dichter bij de hemel kan je bij leven niet komen. Een bezoek aan Santa Coloma werd ons ontraden. Druk, veel éénrichtingsverkeer en weinig parkeerplaatsen. Aldus ons bezoek aan het verleden. Het huis van de familie Kniphorst hebben we niet meer bezocht wetende dat we mevr. K. er niet zouden aantreffen. Maar ook aan haar en haar man Dick bewaren we de beste herinneringen. Op de terugweg bij de supermercado in Riudarenas de zeep gescoord dus Kap kan er weer voor jaren tegen.

Het kerkje waar wij ooit naartoe klommen

De renovatie van Casa Pequena