Why the BBC came into being

If your full name is Hans Henricus Schotanus á Steringa Idzerda you are bound to become a special man. And indeed that was the case. Hans (and not Hanso as he is called in many publications) Henricus Schotanus à Steringa, those were his first and middle names, was going to be the man responsible for broadcasting the first public radio program ever. And with radio program I do not mean a point to point radio connection but an organized broadcast from one point to an in principle unlimited audience. Hans was born in the Dutch province of Friesland on September 26, 1885 as the son of a country doctor. The medical profession was clearly not his cup of tea. His preference was electro technology. 

The first public radio program
ever, published on Nov. 5, 1919

After studying this in the German city of Bingen he established himself in The Hague where he started his own company. Later he set up NRI, which is short for Dutch Radio Industries. There he manufactured devices and parts for wireless telegraphy. Sometime between 1917 and 1919 he convinced Philips to develop a tube to replace the hitherto used radio crystals. Making use of Hans' last name Idzerda they called it the ideezet. By this time he lived in the Beukstraat 8-10. There he build the broadcasting device with the call sign PCGG. On November 5, 1919 he put an ad in the Nieuwe Rotterdamsche Courant announcing a Soireé-Musicale for the next day. The broadcast was using a frequency of 670 metres. Officially he operated under a test license but the power of his device was such that there was a clear reception in large parts of England. Newspaper reports appeared in local newspapers such as the Burnley News (May 24, 1922) and the Kent & Sussex Courier (July 28, 1922). Subsequently the Daily Mail planned to start their own broadcasts. However, the Postmaster General rejected this idea. After that the Daily Mail contacted Idzerda in The Hague. The result was that he started a program for English listeners every Sunday evening. English musicians played an important role. Many people became aware of The Voice from The Hague transmitting at a wave length of 1,085 metres. Pub owners installed loudspeakers in their establishments thus attracting additional customers. Speakers were placed in town squares so that people could enjoy this latest technological feat. The popularity of  these foreign stations put pressure on the Government and on November 14, 1922 the BBC was founded.
Now, I am not suggesting that this latter fact was solely caused by Dutch Idzerda. After all there were other stations in the air as well, e.g. one from Paris. But, being born in The Hague, I like to think that Hans Idzerda contributed to the foundation of one of the most famous public radio networks in the world.

Birth certificate of Hans Idzerda

In many publications here it is suggested that Hans' surname is Schotanus à Steringa Idzerda. This certificate makes clear that his surname is Idzerda, nothing more and nothing less. Admittedly first and middle names Hans Henricus Schotanus à Steringa are a bit unusual but they are clearly shown as such in the certificate.
Hans Idzerda died 59 years old. During the war in 1944 he was satisfying his technical curiosity by collecting pieces of a crashed German V2 missile. German soldiers saw this and he was arrested on suspicion of espionage. For this he was executed in The Hague on November 3 that year.

The ideezet radio tube as manufactured by Philips

The wireless transmitter with station identification PCGG
used to broadcast an English program to England

8-10 Beukstraat, The Hague

The offices of the Dutch Radio Industries in The Hague also served as the first public radio studio.

From the Illustrated London News, April 29, 1922

 The accompanying text says this is an English family enjoying the Sunday afternoon "Dutch concert". In case you were wondering, the transmitter is said to be a Burndept MkIV with separate tuner.

Photo credits
Picture Idzerda http://www.dos4ever.com/E1T/E1T.html
Picture Ideezet radio tube http://www.tubedata.org/other.html
Picture PCGG transmitter http://www.quofataferunt.com/viewtopic.php?f=128&t=75495
Picture Beukstraat 8-10 Beeldbank Gemeentearchief Den Haag

This post is based on an article in newspaper Den Haag Centraal, Nov. 7, 2014 written by Paul Waaijers.

The Leiden Pilgrim Fathers

Should the Pilgrim Fathers return to the Dutch city of Leiden today, I am certain they would still recognize large parts of the city center. Left you see the Vliet Street If you forget about the cars and let your imagination run, you can easily picture those Brownist English Dissenters there. On the right hand the nave of the Saint Pieterschurch is partly visible. This church played an important role in the early 17th century life of the Pilgrims.

This post is not about the history of those seeking refuge in tolerant Holland. I just want to show you a small monument situated on the above mentioned Vliet Street. It displays all family names of the Leiden Pilgrims. The picture is not too clear but I'll mention all names in alphabetical order.

Allerton - Alston - Barker

Barlow - Bassett - Blossom

Bompass - Bradford

Brewster - Browne - Carey

Carpenter - Carver - Chandler

Chilton - Cooke - Cooper

Crackston - Cushman

Cuthbertson - De Lannoy

Dunham - English - Fletcher

Fuller - Goodall - Goodman

Hanson - Heale - Hooke

Jenney - Lee - Mahieu

Masterson - Minter - Mitchell

Morton - Nicholas - Norris

Pontus - Priest - Ring

Robinson - Rogers - Samson

Southworth - Standish

Symonson - Tillie - Tinker

Tracey - Turner - White

Willett - Williams - Winslow

Wood - Wright

There is also a remembrance plaque on one of the Saint Pieter Church walls honouring those who passed away during their stay in Leiden. The text on top reads:

During the Pilgrim Fathers Leiden exile

more than thirty family members died.

many were buried in the Pieterskerk along with

their Leiden neighbours.

Underneath the quote by Robert Cushman the following names have been carved in stone.

Isaac Allerton's child - 1620

John Allerton's child - 1616

Thomas Blossom's children - 1617

Thomas Brewer's wife and children - 1617, 1618

William Britsman's child - 1612

Edmund Chandler's child - 1619

Robert Cushman's wife & children - 1616

Samuel Fuller's wife & child - 1615

Edmund Jessop's child - 1618

John Keble's child - 1614

John Keble's widow - 1645

Samuel Lee's child - 1619

Robert Peck's child - 1619

John Reynold's wife & child - 1619

John Robinson's children - 1618, 1621, 1623

John Robinson - 1625

John Spooner - 1628

John & Jane Spooner's child - 1630

Randall Thickens' child - 1615

The U.S. Congregational Churches offered another plaque remembering the Rev. John Robinson.

The Mayflower, 1620

In memory of

REV. JOHN ROBINSON, M.A.

Pastor of the English Church worshiping over against

this spot. A.D. 1609-1625. Whence at his prompting

went forth

THE PILGRIM FATHERS

to settle New England

in 1620.

Buried under this House of Worship, 4 Mar. 1625

AET XLIX years.

IN MEMORIA AETERNA ERIT JUSTUS
Erected by the national Council of the Congregational
Churches of the United States of America
A.D. 1891.

The Vliet Street monument shows the name of De Lannoy. Originally this is a surname of Walloon origin. A number of their Protestant descendants lived in Leiden long after the departure of the Leiden Pilgrim Fathers in 1620. This is still visible on a shield in the Kloksteeg, the same street where the Rev. Robinson lived. The shield dates from 1683.

Dus ziet men uit het Puin van een bouwvallig Nest
Een braaf Gebouw gesticht door vruchtlooze Echtgenooten
Voor veel behoeftigen schoon Vreemden, die verstooten
Zijn uit hun Vaderland en veilig hier gevest
Gesticht door
JEAN PESYN
en zijne Huisvrouw
MARIE DE LANNOY

My translation of this text would be something along the following lines.

So one sees that on the rubble of a dilapidated house

A nice building was established by unfruitful spouses

For those foreigners in need who have been expelled

from their fatherland and safely housed here

Established by

JEAN PESYN

and his Housewife

MARIE DE LANNOY

Here in the Netherlands Marie's surname is still quite common. In the USA the surname De Lannoy has been americanized to Delano.

The big question is, is he related?

Mario Götze beats Argentina goalie Romero during
the world championship finals on July 13, 2014

Last Sunday Argentina and Germany were the opponents in the 2014 soccer world championship finals in Brasil. They played a superb match which resulted in a draw (0-0) after 90 minutes. In the 113th minute substitute Mario Götze defeated Argentinian goalie Sergio Germán (sic) Romero and scored the winning goal.
Now, that poses a question. Could it be that  he is a distant relative of my wife? Obviously that thought would not have occurred to me if his name would have been Schmidt or Schulze. The number of people bearing those names, also in Holland, easily runs into the thousands. But despite the fact that the Götze name may not be rare, I think it is not very widespread. So let me explain where that connection might be.

The relationship between Emma Götze
 and my wife Adriana

As you can see in the diagram the grandfather of my wife, Nicolaas Orie, had a brother Hendrikus. And he was married to Emma Augusta Mathilda Götze. So she was an aunt of my father in law. And that makes her a great aunt of my wife. That is not too distant. In fact I have known her as well because at the time we all lived in Loosduinen which today is part of The Hague.
Emma was born in Elsfleth a/d Weser on May 25, 1910. Her birthplace is located near Bremen in Germany. In those days it was not uncommon for German girls to work as a maid abroad. And that is how she ended up in Holland, probably in The Hague. The marriage with Hendrikus took place there on Oct. 7, 1931.
I do not know much about soccer player Mario Götze. He was born in Memmingen (Bayern) on June 3, 1992. And that is a long way from Elsfleth, some 750 kilometers to the south. So whether there is a connection remains to be seen. Maybe a German fellow genealogist can shed some light here.

Emma Augusta Mathilda Götze
Elsfleth 25-5-1910 / The Hague 5-9-1975

Soccer photo credit: Kai Pfaffenbach/Reuters

Summary holidays -2014- Samenvatting vakantie

De Col de Jau in de Pyreneeën noordwest van Prades

For the English text please see after the map.

Waar wij telkenjare aankondigen drie weken met vakantie te zullen gaan, is dat nog nooit gebeurd. Twee weken en vier of vijf dagen, meer is het nooit geweest. Oorzaak? Het weer die laatste dagen was dan niet best en/of het paard ruikt de stal, allerlei duistere redenen. Maar dit jaar is het eindelijk toch gelukt: 24 dagen! Oorzaak? Mogelijk het grotere aantal kilometers dat we gereden hebben en zeker ook het fraaie weer. In totaal telden wij 19 dagen met voornamelijk zonneschijn en temperaturen tussen 20 (Rhonedal) en 32 graden (Pau).
En dan het aantal kilometers: 4.068! Da's ook voor ons doen niet gering. Komt o.a. door het uitstapje naar Spanje en de omweg die we gemaakt hebben om in Fleurance (Gers) te komen. Ondanks de vele kilometers, hebben we in de laatste jaren steeds meer de neiging om wat langer op één (fraaie) plek te blijven. In vroeger dagen sliepen we echt elke nacht op een andere plaats. 
Dit jaar ook vroeg vertrokken, met toestemming van onze jongen al op 25 mei. De route was als volgt met de overnachtingsplaatsen in het blauw en tussen haakjes het aantal overnachtingen (indien >1).

Castricum - Eindhoven - Maastricht - Luik - Luxemburg - Langres - Lyon - Privas - Nyons (3) - Vaison-la-Romaine - Malaucene - Bedoin - Pernes-les-Fontaines -  Serres - Orange - Montpellier - Sète - Port Leucate - Canet Plage - Perpignan - Castello d'Empuries (2) - Perpignan - Prades - Mosset - Col de Jau - Axat - Quillan - Lavelanet - Foix - St-Girons - Pau - Soustons - Vieux Boucau-les-Bains (3) - Soustons - Dax - Mont-de-Marsan - Nogaro - Vic Fézensac - Lavardens - Fleurance (2) - St-Clar - Bordeaux - Saintes - Rochefort - Châtelaillon Plage - La Rochelle - Cholet - Le Mans - Argentan - Caen - Pont de Normandy - Yvetot - Doudeville - St-Valéry-en-Caux - Doudeville - Abbeville - Calais - Adinkerke - De Panne - Knesselare - Maldegem - Zelzate - Liefkenshoektunnel - Bergen op Zoom - Rotterdam - Uitgeest - Castricum

In totaal pakten we onze koffers uit (en ook weer in) in/op 17 verschillende hotels/adressen. Dat is één minder dan het aantal overnachtingsplaatsen. Dat komt doordat we in Nyons een keer hebben moeten verkassen omdat het eerste hotel ons maar één nacht kon hebben. Dat is het risico van niet reserveren maar dat geeft aan de andere kant ook veel flexibiliteit. Er is geen enkele noodzaak om 's avonds ergens te móeten zijn en dat werkt erg ontspannend. We hebben trouwens maar één  keer onze neus gestoten aan een complet hotel (Pau).

Voor deze rit hebben we in totaal 384 liter euro95 getankt (1:10,6 km). Gemiddeld kostte dat € 1,55/ltr, gelijk aan vorig jaar. 

Dit jaar hadden wij de indruk dat de prijzen voor overnachtingen plus maaltijden in vergelijking met vorig jaar, nogal gestegen waren. Dat blijkt mee te vallen, althans gemiddeld. P.p.p.d. gaven wij daaraan bijna € 76,00 uit, € 1,50 meer dan vorig jaar.

De RAV4 heeft het weer goed gedaan. Geen enkele malheur en zelfs in De Panne bleef ie heel. De Alarmcentrale heeft aan ons gelukkig geen werk gehad. De in de auto verplicht aanwezige blaaspijpjes hebben we niet nodig gehad, net zo min als de reflecterende hesjes en de verklaring van mijnheer TomTom dat ons navigatiesysteem de veel aanwezige flitspalen niet verraadt. Na deze vakantie stond de teller op meer dan 117.000 km. En daar hopen we er nog een paar aan toe te voegen.

Al met al hebben we het een bijzonder genoeglijke vakantie gevonden. Wat mij betreft was de Pyreneeën-rit, in het land van de Katharen, via Prades en de Col de Jau de mooiste route. Jeanne heeft daar zo haar eigen gedachten over. 
Tot slot mijn dank aan alle lezers. Komt u gerust tussen de vakanties door ook eens langs, er is altijd wel iets te lezen! En voor de mensen die dit verhaal voor het eerst zien, de belevenissen per traject staan hieronder (zie ook de inhoudsopgave bovenaan).

Over the past years we always predicted our holidays to last for three weeks. It never happened. Two weeks and four or five days max, it has never been more. The reason? Sometimes the weather was bad during the last few days or we just longed to go home. However, this year was different. It took us 24 days to return home! This "lengthy" stay in France was probably due to the distance we drove and the very nice weather we experienced. All in all we enjoyed 19 days with predominantly sunshine. Temperatures varied between 20 degrees Centigrade (in the Rhone region) and 32 degrees in Pau.

We drove 4,068 kilometers or 2,527 miles. Also for us that's not a small figure. It was caused by a side trip to Spain and the "detour" to Fleurance in the Gers. Despite all these kilometers there is a tendency to stay longer in one place (nice) place. In the early days we packed our bags every morning and moved on to the next stop...

This year we left early (May 25). During those 24 days the following (unplanned) route emerged. We spent the night in places in blue with the number of nights in parenthesis (if >1).

Castricum - Eindhoven - Maastricht - Luik - Luxemburg - Langres - Lyon -Privas - Nyons (3) - Vaison-la-Romaine - Malaucene - Bedoin - Pernes-les-Fontaines -  Serres - Orange - Montpellier - Sète - Port Leucate - Canet Plage - Perpignan - Castello d'Empuries (2) - Perpignan - Prades - Mosset - Col de Jau - Axat - Quillan - Lavelanet - Foix - St-Girons - Pau - Soustons - Vieux Boucau-les-Bains (3) - Soustons - Dax - Mont-de-Marsan - Nogaro - Vic Fézensac - Lavardens -Fleurance (2) - St-Clar - Bordeaux - Saintes - Rochefort - Châtelaillon Plage - La Rochelle - Cholet - Le Mans - Argentan - Caen - Pont de Normandy - Yvetot - Doudeville - St-Valéry-en-Caux - Doudeville - Abbeville - Calais - Adinkerke - De Panne - Knesselare - Maldegem - Zelzate - Liefkenshoektunnel - Bergen op Zoom - Rotterdam - Uitgeest - Castricum

All together we (un)packed our belongings in 17 hotels or other addresses. Compared to the number of cities we stayed in, that is one more. In Nyons we had to move once because the first hotel was available for one night only. Well, that is the risk we take by not making advance reservations. But that risk is compensated by the travel flexibility we obtain in return. There is no múst to be somewhere at a certain time on a certain day. This year we ran into just one hotel that was fully booked (Pau). So we leisurely walked to the next one...

During our journey the car consumed 384 liters/101 US gallons of euro95 fuel. On average the cost was about the same as last year: € 1.55/ltr or US$ 8.01/gallon. For the English readers that is £ 1.24/ltr.

Initially we were under the impression that prices for hotels and meals soared. But that was not as bad as it seemed, not on average at least. Each day we spent € 76.00 per person, just € 1.50 more compared to last year.

Our Toyota RAV4 did well, no problems at all. No need for emergency assistance nor did we need the breathalyzers (French law requires two of them to be present in the car). That latter requirement also goes for the reflective vests. You have to wear those if you leave the car in case of an accident. Should  you use a navigation system, make sure it does not warn you for French speed camera's! Alternatively obtain a statement from the manufacturer that their system is permitted under French law.

  

The Pyrenees as seen from the Col de Jau

We look back at very pleasant holidays. As far as I am concerned the route in the Pyrenees was the most beautiful part of our trip. The scenery around Prades, Mosset and the Col de Jau is impressive. The sometimes narrow mountain roads make that my wife has a different definition of what is beautiful.

In the twenty or so posts prior to this one, I tried to give an impression of where we were. Unfortunately it is in Dutch only. But you can still have a look at them because the pictures are nice :-)

Thank you for reading this.

PS For my British readers: In case you are looking for a very nice mansion in Southern France please see this post for a few pictures. The asking price is around € 300,000! The property includes approx. 7,000 sq. mtrs of land. If you are interested, just let me know and I'll put you in contact with the owners. My email: patmiebies (at) gmail dot com.

Saint Valéry-en-Caux - De Panne - Castricum

De boulevard van De Panne 's avonds om 8 uur
Waar staat het kanon?

Hoewel we al bijna een week thuis zijn, moet dit vakantierelaas natuurlijk wel afgemaakt worden. De reis naar De Panne (of La Panne zoals de Fransen zeggen) is voornamelijk over autoroutes gegaan. Dat is niet de gewoonte maar met de stal in zicht... Bovendien was ook het weer er niet naar om eens gezellig allerlei pitoreske kustplaatsjes in Picardië te bezoeken. Zelfs De Panne maakte een verlaten indruk en nog niet klaar voor het seizoen.

Op de 17e door naar huis. Onze voorkeur gaat altijd uit naar de route via de Liefkenshoektunnel bij Antwerpen. Het alternatief is de Kennedytunnel met vaak files op de rondweg van Antwerpen. Nou hebben we de afslag naar de Liefkenshoektunnel op de A11 al eerder gemist, die route staat heel omfloerst aangegeven, dus daarom ook maar een nieuwe kaart van België aangeschaft. Daarnaast de routing van de TomTom via Zelzate gezet en zowaar, dit jaar ging alles zoals gepland en mochten we de € 6,00 tol voor de tunnels (ook de Tijsmanstunnel hoort tot dat traject) betalen. En dan is het slechts een kwestie van tijd voordat het einde van de vakantie daar is, deze keer voor het eerst een paar dagen meer dan de gebruikelijke 3 weken. 

Ik kan vast onthullen dat we in totaal 4.068 km hebben afgelegd, de overige cijfermatige wetenswaardigheden komen over een dag of wat in de samenvatting van deze vakantie te staan. Hier houdt het min of meer dagelijkse verslag dus op. Bedankt voor het lezen! 

Caen - Saint Valéry-en-Caux

Hoog water in Saint Valéry ...

Nog nooit stonden wij deze vakantie op met een zo grijze lucht en zo'n lage temperatuur (16gr). Maar Caen had toch nog een prettige verrassing in petto (voor Jeanne), er was markt voor de deur van ons hotel. En niet zo'n kleintje ook. Dus nog maar even langs de zonnebrillen, horloges, textiel en de gebraden kippetjes gelopen om tot de conclusie te komen dat Caen zelf leuker is dan de markt. Maar v.w.b. dit onderwerp ben ik bevooroordeeld. Daarom op naar de Kanaalkust. Lange tijd bleef de bewolking maar aangekomen in Saint Valéry was de lucht weer strak blauw. Alleen de temperaturen waren nog steeds wat laag en er stond een stijve bries. We leerden het al op de lagere school maar de verschillen aan deze kust tussen hoog en laag water zijn enorm. 3 meter is niks.

... en laag water

Wanneer je op bijgaande foto's de waterhoogte t.o.v. de kademuur vergelijkt, is dat duidelijk te zien. Beide foto's zijn van ongeveer dezelfde positie genomen. Spectaculair!

Wat ook spektakel had moeten zijn, maar het toch niet zo geworden is, is de uitzending van de WK-voetbalwedstrijd Frankrijk - Honduras op een levensgroot scherm op de markt van Saint Valéry. De opkomst van de fans was wat matig maar wij hadden van ons balkonnetje een fraai uitzicht op het geheel. De uitslag van 3-0 leidde tot wat getoeter maar dat was het wel. Al met al geen geweldige wedstrijd. Als de Fransen wereldkampioen willen worden, dan zal het niveau nog wat omhoog moeten.

Fans van Les Bleus op het marktplein van Saint Valéry

Châtelailion Plage - Caen

De St. Pierre van Caen

Voor ons doen vandaag een respectabel aantal kilometers gereden, bijna 450. Veel autoroute want anders red je het niet om om 3 uur in Caen te arriveren. Na de hitte van Châtelaillion is Caen wel weer een verademing. Maar zolang de zon schijnt is 21, 22 graden ook best lekker. Eigenlijk waren we ook niet van plan om helemaal naar Caen te rijden. Le Mans was ons einddoel. Maar vanmorgen schoot me de ervaring van vorig jaar te binnen dat in deze periode de 24 uur van Le Mans wordt gereden. En dan is er geen hotelkamer meer te krijgen. Dus daarom Caen.
Caen is een gezellige stad, zo'n 120.000 inwoners en het heeft een bruisend centrum. In de 2e Wereldoorlog is er begrijpelijkerwijs het nodige vernield maar toch maakt het centrum een verrassend historisch authentieke indruk.

De zwarte kant van de St. Pierre

De hierboven afgebeelde St. Pierre ziet er, ook van binnen, schitterend uit. Maar dit is wel de schone kant, de andere (noord)kant is een stuk minder en moet nodig eens worden schoongemaakt.
Hieronder nog de port de plaisance van Caen.
Morgen naar de Kanaalkust.

De jachthaven van Caen

Fleurance - Châtelaillon Plage

De uit-/toegang van de A837 in de Charante

Zo zit je in de Gers, zo zit je een paar honderd kilometer naar het noorden, in de Charante. En ook hier is het warm: 28 graden. In de Gers, zo horen wij van Trudy en Ab, dreigt onweer. En als er onweer dreigt, dreigt ook de tv wel eens uit te vallen. Dat zou voor vanavond betekenen dat Ab het zonder Nederland - Spanje zou moeten doen. Het leven is soms spijkerhard. Omdat wij zijn aangewezen op de Franse tv, weten we nog niet of hier deze wedstrijd wordt uitgezonden. (Inmiddels, het is nu zaterdagmorgen, weten we dat wel. 5-1!! Wie had dat gedacht. Zeker niet de mijnheer die gisteravond in het restaurant aan het tafeltje naast ons zat. Vol lof over het Nederlandse voetbal. Croeff, VanBasten, schitterende voetballers maar dit gingen we niet redden. Wel dus!)
Bij het verlaten van de autoroute viel ons weer eens op dat de Fransen wel gevoel voor het monumentale hebben. Niet een lullig hokje met een mannetje die je kaartje controleert maar een indrukwekkend kunstwerk (zie foto). Tenminste, dat vind ik.

In Chatelaillon een prima hotelletje gevonden aan zee. En ook nog een kamer met zeezicht. Het voordeel is duidelijk, het nadeel dat de zon je kamer nogal opwarmt. Maar goed, je kunt niet alles hebben.
Straks weer verder noordwaarts.

Fleurance - Beaumont-de-Lomagne & v.v.

De arcade van Beaumont

Deze keer een kort blogje van een kort tripje naar een klein plaatsje. Het ligt maar 30 km of daaromtrent hier vandaan. Doel was daar te lunchen in het door iemand aanbevolen nieuwe restaurant Le Bec. We hebben daar inderdaad in een aangename omgeving van een goede lunch genoten. Opvallend is dan weer dat daar een Nederlandse chef in de keuken staat en die maakte er echt iets moois van. Ook de naam van de rosé was opvallend: Rosé Piscine in een bijzondere blauw/wit gekleurde fles. Een enigszins ironische naam, vind ik. (Voor de minder franstaligen onder de lezers, piscine betekent zwembad.) Tot slot van ons bezoekje aan Beaumont in centre ville, er is weinig meer dan dat, onder de arcade genoten van een pression. Want daar zijn de temperaturen wel naar, boven de 30 graden. Morgen weer noordwaarts.

Stilleven bij Trudy en Ab

Vieux Boucau - Fleurance

De achterkant met tuin van ons "vakantiehuis" in Fleurance

Toen wij gistermorgen de eigenaar van ons hotel in VB en zijn vrouw bedankten voor de goede zorgen, vroegen zij waarheen de reis nu zou gaan. Fleurance, zeiden wij maar dat had ik kennelijk niet duidelijk genoeg uitgesproken want ze waren onder de indruk van ons voornemen om die dag nog naar Italië te rijden. Toegegeven, onze reis gaat wel in de richting van Florence maar stopt al bij onze vrienden in Fleurance na 200 km. Tot en met Mont de Marsan gaat de reis over een vierbaans D-weg, dat schiet wel lekker op. Daarna worden de weggetjes wat kleiner en ook wat schilderachtiger. Het is natuurlijk een gegeven dat streken als de Provence en de Drôme veel populairder zijn maar het glooiende, het heuvelachtige van de Gers vinden wij iedere keer weer zeer fraai. Een plaatsje als Lavalens ligt in dat landschap gewoon pittoresk te wezen. En datzelfde geldt voor het huis van Trudy en Ab (zie foto). Over dat huis heb ik wel eens meer het lof gezongen en daar doe ik geen noot vanaf! Voor de liefhebbers: het is incl. zwembad te koop, voor een habbekrats. Wat een habbekrats is? Zo rond de drie ton euro's!! Ik schrijf het expres in letters, u mocht eens denken dat ik een cijfertje verkeerd getikt heb... En als u van cijfers houdt, er zit als ik me niet vergis 7.000 m2 grond bij. Hieronder het uitzicht vanuit "onze" slaapkamer. Mocht u meer details willen weten, just let me know.

De oprijlaan van Aux Quatre Vents

Vandaag gaan we de omgeving een beetje verkennen maar de verwachte temperatuur van 31 graden zal niet bijdragen tot grote inspanningen.

Vieux Boucau - La plage

Vandaag, 2e Pinksterdag maar een gewone werkdag hier, is het weer lekker rustig op het strand. Dus nu zijn wij aan de beurt om daar naar toe te gaan. Er staat een aangenaam windje dat mooie golven maar ook een gevaarlijke stroming voor de kust veroorzaakt. Gelukkig is er vanaf 12 uur een alerte reddingsbrigade annex strandwacht aanwezig. Voor twaalven moet je kennelijk je eigen redding maar regelen. Ook vindt opa nog gelegenheid om z'n vlieger op te laten. Een aangename lunch bij het strand besluit dit deel van de dag.
Op de weg terug nog een mooi bordje aangetroffen. Het is te hopen (sic) dat niet alleen de Franse baasjes maar ook de loslopende Franse honden kunnen lezen.

De middag doorgebracht met zalig nietsdoen. Tegen borrel- = wijntjetijd worden de ouwetjes weer actief maar donkere wolken verzamelen zich boven onze hoofden. Uit een misplaatste solidariteit met code rood in Limburg, waar Pinkpopbezoekers dekens krijgen uitgereikt door de politie, noteren we hier ook een paar ferme onweersklappen. Toch eens informeren bij de gendarmerie of hier voor toeristen iets soortgelijks mogelijk is.

Mijn dessert en het toetje van Jeanne

Vanavond na het diner een café liégeois geconsumeerd. Een klein Duits meisje was één en al oog voor de Schmetterling (zie foto) die het geheeltje  opsierde. Dus hebben we het kleintje dat vlindertje maar gegeven. Een soort omgekeerde Wiedergutmachung zullen we maar denken.

In het restaurantje ook nog een zeer fraaie compositie van wat wij denken dat een klaproos moet voorstellen. Het was helaas niet te koop...

Vieux Boucau - Le vide grenier

Le vide grenier

Was er gisteren al markt, vandaag was het weer raak. Deze keer een echt Franse rommelmarkt oftewel een vide grenier. Die vind ik zelfs leuk dus daar hebben we enige tijd al slenterend langs allerhande uitstallingen doorgebracht. We zijn natuurlijk altijd op zoek naar dat ene zeldzame stukje Leerdam maar dat zie je hier zelden of nooit. Jeanne zag wel een mooie Gouda-aardewerk schaal staan maar ook daarvan weten ze hier wel wat het kosten moet. Gelukkig toch nog wel wat gevonden. Eerst een gipsen Boeddha voor onze verzameling op het, sorry B., toilet. Dat wordt geacht mijn collectie te zijn dus moest er ook nog iets komen voor Jeanne. Dat werden twee subtiele oorbelletjes die wonderwel passen bij de in Foix aangeschafte broek en eveneens bij de nog aan te schaffen muiltjes. Over een voorzienige blik gesproken. Alle drie aanwinsten op de foto hieronder.

Het is overigens schitterend weer hier, zeker wel 26 graden en een praktisch wolkenloze lucht. Op deze (1e) Pinksterdag, de 2e kennen ze hier niet, zijn we maar niet naar het strand gegaan om eens lekker uit te waaien. Veel te druk daar hoewel het downtown ook bepaald niet stil is maar wel gezellig druk. Een niet onaanzienlijk deel van die drukte bestaat uit Spanjaarden die hier het weekend komen doorbrengen. De grens is hier niet al te ver vandaan, goed 75 km. Ook vanuit grensplaats Hendaye kennen we dat verschijnsel nog wel maar dat is wat logischer. Wat de aantrekkelijkheid van deze Franse kustplaatsen voor Spanjaarden is, weet ik niet. Het zal niet het prijsniveau zijn. Inmiddels hebben we vernomen dat we a.s. woensdag welkom zijn in Fleurance, bij Trudy en Ab, onze derde VFR-ontmoeting deze vakantie. We zien er naar uit!

Pau - Vieux Boucau

Assiette serrano et brebis

Mensen, ik kan het jullie aanraden, een dag en een nacht je auto stallen in de parkeergarage onder Place Clemanceau in Pau. Wij kwamen daar 's middags om twee uur aan en vertrokken de andere dag (vanmorgen) om half tien. Dat kostte welgeteld € 7,20! Kom daar eens om in een gemiddeld Nederlands stadje.
Vanuit de parkeergarage in krap twee uur naar Vieux Boucau. Als je daar een jaar niet geweest bent, zijn de veranderingen goed zichtbaar. De markt is groter, de terrasjes uitgebreid en de kok van ons hotel-restaurant is met pensioen. Derhalve is het restaurant opgedoekt maar er is wel een ruim assortiment assiettes verkrijgbaar waaronder zie foto. Voor de culinaire details wende men zich tot  Hotel La Côte d'Argent.
Begrijpelijkerwijs was men blij ons weer te zien. De volledige fanfare was uitgerukt om ons welkom te heten. Dit oorverdovend eerbetoon hebben wij natuurlijk met dank in ontvangst genomen.

Foix - Pau

De paskamer

Was gisteren het oog nog gericht op Tarbes, de gulzige kilometervreters die wij zijn, zijn uiteindelijk beland in Pau, ruim 30 kilometer verder naar het westen. En daar was het toch warm! Tenminste, 32 graden vinden wij aardig warm en hadden we deze vakantie nog niet ervaren. Bovendien was het in schrille tegenstelling tot Foix deze morgen. Grijs en 16 graden, da's nog eens andere koek. Maarrr, vrijdag is wel marktdag in Foix. En voor Jeanne maakt dat veel goed. Ze wist daar zelfs nog een fraai kledingstuk te scoren. Maar ja, waar pas je zoiets? Nou, daar zijn oplossingen voor, zie bijgaande foto.
De reis naar Pau gaat voor een belangrijk deel via de A64. Daaraan voorafgaand levert de TomTom ons nog een vreemde streek door ons, op weg naar Tarbes, via een merkwaardige omweg te leiden. En dan is het toch maar goed dat je kaarten bij je hebt.
Pau is net wat meer dan een stadje. Het is groot genoeg om de weg wat kwijt te raken en het beoogde hotel niet te vinden. En dan je auto parkeren, een echte crime! Dus als dat geen echte stad is... Uiteindelijk de auto kwijtgeraakt in de parkeergarage onder de Place Clemanceau (zie foto), vlakbij ons hotel :-) dat vol bleek te zijn :-( 

Place Clemanceau

Maar in het belendende straatje een prima alternatief gevonden en daar zijn we nu vanaf 2 uur hedenmiddag. De eerdergenoemde 32 graden hebben ons belet erg actief te zijn maar van het ene terrasje naar het andere, dat ging nog net. 

Vanavond moesten wij, buiten aan de maaltijd gezeten, nog naar binnen vluchten voor wat onweer, regen en wind. Dus morgen zal het weer mogelijk wat minder drukkend zijn. Daar zullen wij waarschijnlijk wat minder last van hebben want we gaan in de richting van de kust, naar Vieux Boucau-les-Bains. Tot morgen dus.

Castelló d'Empúries - Foix

 Besneeuwde Pyreneeën onderweg
naar Prades 

Na een genoegelijke twee dagen in Spanje te hebben doorgebracht, de reis weer noordwaarts vervolgd. Wel eerst nog even in Spanje getankt (€ 1,42/ltr) want buitenkansjes laten wij niet liggen.
Bij Perpignan linksaf en dan kom je via een bijzonder fraaie route in de Katharenstad Prades. 't Is dat het nog wat vroeg was, anders waren we daar misschien wel gebleven. De route naar Prades leidt o.a.   via de Col de Jau (1506 mtr) die voor onze vrienden Boubby en Kees toch een mooie uitdaging moet zijn.
Van Prades via Quillan naar Foix. Dat ligt zo'n 60, 70 km noord van Andorra. Wij waren daar al eerder, de kinderen hebben er goede, hopen we, herinneringen aan. Wij ook, al was het alleen maar vanwege de ruim aanwezige terrasjes. De receptioniste van ons hotel vertrouwde ons toe dat het vandaag voor het eerst sinds lang weer droog en zonnig was (24gr). Het stadje geniet enige bekendheid door het kasteel dat, letterlijk, hoog boven deze plaats uittorent. Als diner namen we een regionale cassoulet (grote witte bonen, schapenvlees en een worstje), een vers ingevlogen saumon grillée en besproeiden die met een eveneens regionale rosé d'Ariège. Je moet per slot van rekening de lokale economie steunen, nietwaar?
Terwijl ik dit schrijf, beziet Jeanne haar oogleden aan de binnenzijde. Dus morgen uitgerust weer verder naar het westen. We mikken op Tarbes, de tweelingstad van Lourdes, u weet wel, de stad waar Moos een paar nieuwe banden voor z'n rolstoel kreeg.

Het kasteel van Foix

Canet Plage - Castelló d'Empúries

Kunst(je) op het strand van
 Cannes Plage

Na wederom een korte rit (85 km) op de Spaanse camping van Marijke en Gerard aangekomen. Er  zijn slechtere plekjes op deze wereld. De camping ligt aan de baai van Roses met uitzicht op datzelfde Roses. Vanmiddag weer eens ouderwets Spaans geluncht in het nabije Vilanova de la Muga. E.e.a. afgesloten met een, hoe kan het daar anders, flan Catelan.
Dit ter gelegenheid van Marijke's verjaardag morgen. Ook om die reden hebben we besloten hier twee nachten te blijven en wel in een huisje op de camping. Want dat kon prima geregeld worden. Morgen dus een feestje en de rest van de dag komen we ook wel door.

De lunch in Vilanova de la Muga met m'n broer
in de spiegel

Sėte - Canet Plage

Zicht op Canet Plage en de Pyreneeën vanuit ons hotel

Vandaag maar een goed uur gereden. Ook dit Canet Plage, deel van Canet-en-Rousillion, ligt aan de Middellandse Zee, zo'n 50 km boven de grens met Spanje. Het is wat bewolkt en er staat een forse wind uit het noorden. Niettemin is de temperatuur heerlijk, gauw zo'n 24 graden. Vanuit onze hotelkamer zijn de uitlopers van de Pyreneeën goed te zien. Het is goed merkbaar dat het seizoen hier nog in de kinderschoenen staat, er is wel veel open maar druk is het zeker niet. Men heeft natuurlijk wel al een lang Hemelvaartsweekend achter de rug.
Morgen door naar Spanje waar nicht (van Jeanne) Marijke en man Gerard de zomer doorbrengen in de buurt van Rosas. Dat ligt hier minder dan 100 km vandaan. En omdat deze vakantie toch al in het teken staat van zogenoemd VFR*-bezoek, knopen we dit bezoek er graag aan vast. (Alleen Caroline moet het in Fréjus zonder ons doen, dat gaat binnen onze planning net niet lukken. Maar dat maken we weer goed na de vakantie :-))
Dus morgen bericht vanuit Spanje.

*VFR = Visiting friends and relatives.

Pernes-les-Fontaines - Sėte

Uitzicht vanuit de Domaine de Marotte
op de (bewolkte) Mont Ventoux

Vandaag op bezoek bij de Domaine de Marotte waar Boubby de honneurs waarneemt bij ontstentenis van eigenaren Daan en Elvire. Niet alleen wordt daar een superbe wijn gemaakt, het is een hele onderneming. In totaal zo'n 20 hectare met veel druiven maar ook met te huren gites. En drie honden waarvan er eentje in een hongerige bui Boubby in z'n hand heeft gebeten. Gelukkig bedoelde hij er geen kwaad mee. Regelmatig komen daar groepen (fietsers) picknicken. Kortom, het is een hele bedoening, echt iets voor Caroline om daar haar hart eens op te halen. De Domaine ligt iets noord van Carpentras en heeft, ook, een schitterend uitzicht op de Mont Ventoux.
Na dit inkijkje in een paradijs voor oenologen, via Orange naar het zuiden gereden. Voorbij Montpellier de A9 gelaten voor wat ie was en afgeslagen naar Sėte. Geen wereldtoeristenplaats maar het ligt wel aan de Middellandse Zee. Daar van een aangename 28 graden en een minstens even aangenaam diner genoten. Morgen langs de kust verder naar het zuiden en dan zien we wel of het Spanje wordt of toch maar langs de Pyreneeën naar het westen.

De palm van Sėte 

Nyons - Pernes-les-Fontaines

De stadspoort van Pernes

Gisteren een korte rit omdat we vandaag op bezoek wilden bij Boubby op de Domaine de Marotte. Eerst geprobeerd een hotel te vinden in Bedoin. Dat ligt aan de voet van de Mt Ventoux. Daar stikt het van de fietsers die zich zelf willen bewijzen en de eerder genoemde Mont willen bedwingen. Die gasten verpesten de hotelmarkt in Bedoin want alles, ook het meest eenvoudige 1 *-hotel is dan voor passanten zoals wij, niet meer beschikbaar. Daarom doorgereden naar Pernes-les-Fontaines, beroemd om z'n vele..., inderdaad. Daar verbleven wij in Logis de France-hotel La Goutte d'Eau. Het ligt heel erg mooi, even buiten Pernes, met uitzicht op diezelfde Mont waar al die zwoegers tegenop probeerden te komen. Het is er ook heel erg rustig, als er tenminste geen bruiloft is zoals gisteren. Om bij half vier in de ochtend gingen de laatste gasten weg... Daarna hebben we toch nog even kunnen slapen.

Onderweg gezien

Gisteren een rustdag (:-)) genomen in Nyons. Een beetje rondgelopen en wat terrasjes uitgeprobeerd. Kortom, er is weinig te melden. Daarom een paar foto's van opmerkelijke zaken die we tot op heden tegenkwamen.

Het doet denken aan onze voormalige buurvrouw.
Maar dit hebben we nooit geweten.

Muurschildering in Nyons.
Dit was ook onze eerste, de 30-00-VF

Het verenigingsleven in Nyons bloeit!