Tekeningen

Als je je vader niet gekend hebt, dan is het lijkt mij logisch dat je toch nieuwsgierig bent naar wat voor man dat nou geweest is. Een mogelijkheid om dat uit te vinden is natuurlijk daar met mensen over te praten die hem gekend hebben. Het vervelende is alleen dat je vaak veel te laat op het idee komt om dat te doen. Van die mensen leeft er nu eigenlijk niemand meer, alleen mijn moeder nog. Maar die heeft, zoals ze zelf bij herhaling (sic) zegt, een geheugen als een garnaal. De enige die dan nog overblijft is mijn tante Jo. Tante Jo is van 1913 maar heeft een geheugen als een pot! Tante Jo was getrouwd met Johannes Frederikus Miebies (1899-1958). Dat was een zoon van David Miebies (1871-1935), een broer van mijn opa Andreas Miebies (1883-1957). Tante Jo is dus mijn, tja hoe moet je die nou noemen? Na een beetje puzzelwerk denk ik dat dat een aangetrouwde achternicht is. (In de Amerikaanse genealogie heet zo iemand een first cousin [by marriage] once removed. Het is maar dat u het weet.) Maar goed, we hadden het over tante Jo. Het probleem daar is, ik heb het haar wel eens gevraagd, dat ze niet zo veel contact met dat deel van de familie had. Maar binnenkort zien we haar weer, dus toch nog maar eens gevraagd.
Maar goed, bij gebrek aan oral history, probeer ik me dan maar een voorstelling te maken aan de hand van hetgeen hij aan tastbare dingen heeft nagelaten. Wat mij betreft de meest in het oog springende zaken zijn zijn tekeningen. Zo te zien had hij een voorliefde voor pentekeningen, naar ik aanneem gemaakt met Oost-Indische inkt.

Ongedateerd, gesigneerd JC Miebies

Ik vind dit een charmant tekeningetje. Daar spreekt toch wel iets van talent uit, een talent dat voor zover ik weet niet aan z'n kinderen is doorgegeven. Maar misschien moet ik, om dat te ontdekken, eens m'n best gaan doen...
De volgende, eveneens pentekening is er eentje uit een serie van vier. Het zijn allemaal stadsgezichten uit Rothenburg a.d. Tauber. Ze zijn wat strak-ker, wat minder speels dan het skûtsje (?) hierboven, maar, zo te zien, wel met veel geduld gemaakt.

Rothenburg o.d. Tauber, Am Plönlein, gesigneerd JC Miebies 1941

De hele serie zal ongetwijfeld gemaakt zijn naar aanleiding van een vakantie daar, want Duitsland was een populaire vooroorlogse bestemming voor mijn vader en moeder. Maar dat zal in 1941 waarschijnlijk niet meer het geval zijn geweest.
Toen ik onderstaand documentje voor het eerst zag, heb ik even geloofd dat het authentiek was. Maar wanneer de tekst tot je doordringt, dan zie je al snel dat je je met dit papier niet op straat kon vertonen zonder ernstige risico's te lopen.  

De tekst luidt vrij vertaald dat de vertegenwoordiger van de Reichskommis-sar bevestigt dat de heer J.C. Miebies een geweldige vent is van wie de "uit-muntendheid" als een paal boven water staat. De reden dat ik het hier bij zijn tekeningen laat zien, is het afgebeelde stempel. Ook dat heeft hij gete-kend. En als je dat voor de eerste keer ziet, dan denk je, hoe is ie aan dat stempel gekomen? Nadere beschouwing leert dat het een potloodtekeninge-tje is. Knap getekend! Maar, niet zonder risico in die tijd (1944) want het bezit kon door de bezetter wel eens letterlijk als een doodzonde worden beschouwd...


Afijn, naast andere dingen dragen ook deze tekeningen bij tot het beeld dat ik van mijn vader heb.