For a brief summary in English please see below the Dutch text.
Ik behoor niet tot de categorie mensen die interviewverzoeken met enig dedain terzijde legt. De reden daarvan is dat ik nog nooit een dergelijk verzoek gehad heb, zelfs niet van een schoolkrantredactie. Maar nu is het toch gebeurd, dat ik zo'n vraag heb gehad bedoel ik. Een via/via kennis van mijn broer blijkt hoofdredacteur van een bekend Haags weekblad te zijn: Den Haag Centraal. Die had er lucht van gekregen dat onze vader op een tragisch moment op tragische wijze om het leven was gekomen. [Ik heb daar al eens eerder een blog aan gewijd.] Dat resulteerde uiteindelijk in een telefoontje van mijn broer of ik bereid was deel te nemen aan een interview over het eerder genoemde onderwerp. Het was bedoeld om opgenomen te worden in het kerstnummer... Noch hij noch ik vermocht in te zien wat er nou zo kerstachtig aan de dood van onze vader was. Bovendien vroegen we ons af wat voor verhaal er te brouwen zou zijn van de schaarse informatie die we over hem hebben. Maar goed, we zijn toch op het verzoek ingegaan. Ergens in november heeft het interview van zo'n tweeënhalf uur met Casper Postmaa plaatsgevonden. Vervolgens hebben we een maandje gewacht tot het uitkomen van de DHC-kersteditie. Onderdeel van dit nummer is een katern met familieverhalen. Kijk, dan wordt de achtergrond van het interview met ons wat duidelijker. Het interview staat hieronder integraal afgebeeld. Om de tekst enigszins leesbaar te maken, men klikke op de afbeelding.
Mijn broer en ik zijn beiden van mening dat Casper, uit al onze fragmentarische stukjes verhaal en informatie, een zeer leesbaar geheel heeft gemaakt. Rest nog te melden dat de linker foto is gemaakt door free lance fotograaf Piet Gispen, inderdaad, familie van. De trouwfoto van onze ouders is op 18 november 1942 in Den Haag gemaakt door een mij niet bekende fotograaf.
Summary
An acquaintance of an acquaintance of my brother appeared to be the editor in chief of The Hague weekly Den Haag Centraal. One of these distant acquaintances apparently knew about the story of my fathers death. During the Second World War he was a member of the armed resistance in Apeldoorn in the eastern part of the country. Being a member of the resistance obviously was not something one spoke about freely. To the contrary, even ones closest family members were kept in the dark. Information one doesn't possess can't be spilled. So my father reportedly said to my mother that he would tell her after the war all there is to know. Unfortunately, and that is an understatement, he was betrayed and shot to death together with fifteen others. All this happened in the Kruisjesdal* on April 13, 1945, three days before Apeldoorn was liberated by the Canadians... More details in an earlier post.
All this resulted in us knowing very, very little of what our father did during the war. Another consequence was that our mother became a widow when she was 27 years old. At the time I was her only son, my brother was born a couple of months after.
The earlier mentioned editor in chief, his name is Casper Postmaa, was curious to know how this incomplete family did after the war and how it was for two young boys to grow up without the presence of a father. I don't know what he expected to find but I'm afraid we did not have any spectacular consequences to report. We grew up as an ordinary family, we did not have what is commonly called a "difficult childhood" and other than pinching an apple from an orchard, we did not turn criminal. In fact, we never missed our father. That may sound strange to other people but if you never had one, if you don't know what it is to have a father, you live on happily without. And that is what we did. As my brother said with a smile, life with a father may be more complicated.
Although the interview returned no startling statements, Casper managed to produce an easy to read story. It was published in the Den Haag Centraal Christmas issue section dedicated to 'family life'.In any case, we never thought that one of our family members would make the headlines but our father did...
* Kruisjesdal translated means Valley of the small Crosses. It is situated in a forest west of Apeldoorn. There is a small monument there.